ANALIZA WPŁYWU ŻYWIENIA NA SKŁAD CHEMICZNY WYBRANYCH MIĘŚNI ORAZ NA PROFIL KWASÓW TŁUSZCZOWYCH SKÓRY Z TŁUSZCZEM PODSKÓRNYM I TŁUSZCZU SADEŁKOWEGO U BROJLERÓW GĘSICH
Celem badań było ustalenie składu chemicznego mięśni piersiowych, ud i podudzi oraz profilu kwasów tłuszczowych w skórze z tłuszczem podskórnym i w tłuszczu sadełkowym u brojlerów gęsich żywionych mieszankami standardowymi oraz mieszankami, w których śrutę poekstrakcyjną sojową częściowo zastąpiono śrutą poekstrakcyjną rzepakową „00”.Materiałem badawczym były wymienione wyżej tkanki pochodzące od 10 gęsiorów i 10 gęsi białych kołudzkichW31, z dwóch grup doświadczalnych, każda o liczebności 30 samic i 30 samców, odchowywanych do wieku 10 tygodni. Mięśnie piersiowe oraz mięśnie ud i podudzi brojlerów gęsich żywionych w okresie odchowu mieszankami zawierającymi śrutę poekstrakcyjną sojową, odznaczały się nieco mniejszą zawartością suchej masy oraz białka ogólnego i jednocześnie większą tłuszczu surowego, w porównaniu do gęsi otrzymujących mieszanki, w których śrutę poekstrakcyjną sojową zastąpiono częściowo śrutą poekstrakcyjną rzepakową „00” (różnice nie potwierdzone statystycznie).Mięśnie piersiowe wszystkich badanych gęsi charakteryzował zbliżony udział kwasów tłuszczowych. Podobnie nie stwierdzono zróżnicowania profilu analizowanych kwasów w skórze i tłuszczu podskórnym brojlerów w zależności od żywienia ptaków w okresie odchowu. Z kolei mięśnie ud i podudzi oraz tłuszcz sadełkowy gęsi żywionych mieszankami ze śrutą poekstrakcyjną sojową i rzepakową, odznaczały się mniejszym udziałem nasyconych, a większym nienasyconych kwasów tłuszczowych w porównaniu z ptakami otrzymującymi mieszanki wyłącznie ze śrutą poekstrakcyjną sojową (różnice nie potwierdzone statystycznie).
KSZTAŁTOWANIE SIĘ CECH UŻYTKOWOŚCI MLECZNEJ KRÓW PIERWIASTEK KRAJOWYCH ORAZ IMPORTOWANYCH Z DANII I HOLANDII
Autor
Ewa Czerniawska-Piątkowska, Małgorzata Szewczuk
Strony
13–18
Słowa kluczowe
import, pierwiastki, wiek pierwszego wycielenia, wydajność mleczna
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Celem pracy było porównanie użytkowości mlecznej oraz wieku pierwszego wycielenia krów pierwiastek krajowych i importowanych z Holandii i Danii. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że pierwiastki importowane z Danii, Holandii uzyskały w I laktacji 305 dniowej większą wydajność mleka w porównaniu z krowami krajowymi. Różnice były istotne (P ≤ 0,01 i P ≤ 0,05). Pierwsze wycielenia importowanych krów nastąpiły między 26. a 27. miesiącem życia. Pierwiastki krajowe cb charakteryzowały się najstarszym wiekiem pierwszego wycielenia i uzyskały najniższą wydajność mleczną w I laktacji.
WPŁYW KRÓTKOTRWAŁEGO ODDZIAŁYWANIA STAŁEGO POLA MAGNETYCZNEGO WYSOKIEJ INDUKCJI PODCZAS INKUBACJI NAWSKAŹNIKI LĘGU PRZEPIÓRKI JAPOŃSKIEJ FARAON (Coturnix coturnix Faraoh)
Autor
Alicja Dańczak, Wit Dobrowolski
Strony
19–26
Słowa kluczowe
inkubacja, pole magnetyczne, przepiórka japońska
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Jaja przepiórki japońskiej Faraon inkubowano w ujednoliconych warunkach, poddając jaja krótkotrwałemu (2 godz.) działaniu stałego pola magnetycznego o indukcji 225 mT w przypuszczalnych „punktach krytycznych” embriogenezy dla tego gatunku ptaków tj. 3., 5. i 14. dobie inkubacji. Doświadczenie przeprowadzono dwukrotnie z grupą kontrolną, wykorzystując jaja z dwóch okresów produkcyjnych stada rodzicielskiego – szczytu i końca.Wykazano, że poddanie jaj w okresie inkubacji krótkotrwałemu wpływowi stałego pola magnetycznego wysokiej indukcji 225 mT spowodowało, niewielkie ale widoczne, zmiany w wylęgu. „Szok” magnetyczny zastosowany w 3. dobie inkubacji spowodował niewielkie zmniejszenie zamieralności zarodków w stosunku do innych podgrup oraz niewielkie skrócenie czasu trwania lęgu w grupach jaj z obu okresów użytkowości stada. Analogiczny impuls zastosowany w 5. dobie inkubacji jaj spowodował w obu grupach zasadnicze zwiększenie odsetka embrionów zamarłych, a także istotne opóźnienie lęgu. Czynnik ten działający w 14. dobie inkubacji jaj pochodzących ze szczytu także pogorszył wszystkie analizowane wskaźniki lęgu. Pozytywne oddziaływanie impulsu stałego pola magnetycznego zaobserwowano w 14. dobie lęgu w grupie jaj pochodzących z końcowego okresu użytkowości reprodukcyjnej stada przepiórek
WPŁYW WIEKU I POCHODZENIA NA NIEKTÓRE WSKAŹNIKI UŻYTKOWOŚCI ROZRODCZEJ SZYNSZYLI (Chinchilla laniger M.)
Autor
Lidia Felska-Błaszczyk, Joanna Kaczmarek
Strony
27–38
Słowa kluczowe
okres międzyporodowy, rozród, szynszyle
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Streszczenie: Celem pracy było określenie wpływu wieku i pochodzenia szynszyli na wielkość miotu, liczbę odchowanych szynszyli z jednego miotu, długość okresu międzyporodowego oraz śmiertelność młodych szynszyli w okresie odchowu przy matkach.Analizowano w sumie 2576 miotów pochodzących od 790 samic szynszyli odmiany standard, z dwóch grup genetycznych – 585 samic szynszyli polskich i 205 samic szynszyli duńskich. Szynszyle polskie osiągnęły nieco lepsze wyniki rozrodu, gdyż zarówno wielkość miotu, liczbę odchowanych szynszyli z jednego miotu jak i okres międzyporodowy kształtowały się na wyższym poziomie niż u szynszyli duńskich. Prawie we wszystkich analizowanych wskaźnikach (za wyjątkiem okresu międzyporodowego) wartość wzrastała do wieku 5 lat, a następnie zmniejszała się i ponownie wzrastała, osiągając dobre wartości w grupie najstarszych szynszyli.Wydaje się też, że celowym byłoby utrzymywanie zwierząt stada podstawowego dłużej niż 5 lat.
PORÓWNANIE WYNIKÓW DYSEKCJI TUSZ JAŁÓWEK MIESZAŃCÓW POCHODZĄCYCH Z OPASU INTENSYWNEGO
Autor
Wilhelm Grzesiak, Henryk Kamieniecki, Renata Pilarczyk, Małgorzata Sobczak, Jerzy Wójcik
Strony
39–46
Słowa kluczowe
dysekcja, jałówki mieszańce, wartość rzeźna, wyręby
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Materiał doświadczalny stanowiły trzy grupy jałówek po matkach mieszańcach o 50% udziale rasy czarno-białej (cb) i 50% udziale rasy Red Angus oraz po ojcach trzech ras mięsnych: Limousin, Red Angus i Salers. Przeprowadzono ocenę poubojową 5 jałówek z każdej grupy genotypowej. Prawe półtusze po schłodzeniu zostały podzielone na wyręby. Określono masę wyrębów i procentowy udział poszczególnych wyrębów w półtuszy oraz masę mięsa w 5 wyrębach wartościowych. Ponadto obliczono masę i udział 5 wyrębów wartościowych w półtuszy oraz powierzchnię przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu.Wyniki dysekcji wykazały, że masa wszystkich wyrębów oraz ich procentowy udział w półtuszy, masa oraz udział 5 podstawowych wyrębów w półtuszy, jak również procentowy udział w 5 wartościowych wyrębach mięsa kształtowały się bardzo podobnie. Nieco lepsze wyniki uzyskały jałówki po ojcach rasy Limousine. Uzyskane różnice nie zostały jednak potwierdzone statystycznie.
Oceniono zależności genetyczne i fenotypowe pomiędzy cechami pokroju a wydajnością mleka oraz jego składnikow (tłuszcz, białko) 7814 krow pierwiastek ras czerwonobiałej (n = 4574) i czarno-białej (n = 2240), urodzonych w latach 1993–1996. Materiał badawczy pochodził ze 139 stad hodowanych na terenie Śląska Opolskiego.Analizy przeprowadzone zostały za pomocą pakietow statystycznych DFREML i SAS oraz liniowego modelu mieszanego z addytywnym efektem osobniczym. Oszacowane trendy genetyczne dla analizowanych cech mleczności wynosiły: 23,9 kg mleka, 0,38 kg tłuszczu i 1,37 kg białka na rok. Najwyższe korelacje genetyczne odnotowano pomiędzy wydajnością mleka a kalibrem, typem i budową oraz oceną ogolną zarowno w całej populacji jak i w analizowanych rasach. Nieznacznie niższe korelacje oszacowano pomiędzy wydajnością mleka a wysokością krzyżu, obwodem klatki piersiowej i oceną za wymię. Najniższe korelacje oszacowano pomiędzy cechami wydajności mleka a cechami liniowymi wymienia.
Celem podjętych badań było określenie wpływu chelatu Cu z lizyną na wyniki analizy rzeźnej oraz skład chemiczny i profil kwasów tłuszczowych wmięśniach piersiowych i wątrobach indorów. Doświadczenie przeprowadzono na 2 grupach indorów typu ciężkiego BIG-6 podczas 16 tygodniowego odchowu. Ptaki były utrzymywane w jednakowych warunkach środowiskowych, zgodnych z normami przewidzianymi dla odchowu indyków rzeźnych i żywione typowymi mieszankami pełnoporcjowymi. Indory grupy doświadczalnej otrzymywały dodatek Cu w formie chelatu z lizyną w ilości 10 mg Cu×dm–3H2O. Uzyskane wyniki wskazują, iż zastosowany w doświadczeniu kompleks mineralno-organiczny Cu z lizyną wpłynął na zwiększenie końcowych mas ciała indorów o 6,44%, ale nie miał istotnego wpływu na wyniki analizy rzeźnej. Dodatek chelatu Cu z lizyną spowodował obniżenie zawartości białka ogólnego w wątrobach indyków o 11,83%. Nie stwierdzono natomiast wpływu preparatumiedziowego na skład chemiczny mięśni piersiowych. W wątrobach ptaków otrzymujących dodatek Cu odnotowano zwiększenie udziału kwasu mirystynowego i linolenowego. W mięśniach piersiowych pod wpływem miedzi zmniejszeniu uległa zawartość kwasów nasyconych: mirystynowego, palmitynowego i behenowego, wzrósł natomiast udział kwasu oleinowego. Zmiany te wpłynęły na obniżenie (o 12,33%) ogólnej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych w tłuszczu mięśni piersiowych indyków.
Badania przeprowadzone zostały na 16 koziołkach rasy polskiej białej uszlachetnionej klinicznie zdrowych. Celem badań była analiza zmian wybranych parametrów hematologicznych i biochemicznych w surowicy krwi koziołków w okresie 60 do 150 dni. Przez cały tucz zwierzęta otrzymywały te same pasze. Poziom HGB (7,81 mmol·l–1) i MCV (24,46 fl) był istotnie wyższy (P ≤ 0,01) w grupie starszych koziołków. Różnice istotne zaobserwowano w przypadku koncentracji Ca, P i K między grupami. Poziom wapnia fosforu i potasu w okresie tuczu spadł, jednakże stężenie elektrolitów we krwi pozostało w granicach fizjologicznych norm dla zdrowych koźląt. Stwierdzono istotne różnice w zawartości HDL i całkowitym cholesterolu. Nastąpił istotny (P ≤ 0,05) wzrost HDL (1,14 mmol·l–1) u koziołków w wieku 150 dni. Istotnie (P ≤ 0,05) niższą zawartość całkowitego cholesterolu wystąpił u starszych koziołków.
OCENA PARAMETRÓW GENETYCZNYCH CECH UŻYTKOWOŚCI MLECZNEJ KRÓW Z UWZGLĘDNIENIEM EFEKTU POZIOMU PRODUKCJI STADA CZĘŚĆ I. ODZIEDZICZALNOŚĆ
Autor
Anna Nienartowicz-Zdrojewska, Jolanta Różańska-Zawieja, Zbigniew Sobek
Strony
75–86
Słowa kluczowe
bydło mleczne, model zwierzęcia, odziedziczalność
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Oszacowano współczynniki odziedziczalności cech mleczności 488 990 krów użytkowanych w latach 1975–1992. Oceny dokonano przy użyciu modelu zwierzęcia (AM). Obok typowych efektów w modelu uwzględniono efekt poziomu produkcji stada oraz efekt okręgu. Poziom stada miał znaczący wpływ na uzyskiwane wartości współczynników odziedziczalności.
OCENA PARAMETRÓW GENETYCZNYCH CECH UŻYTKOWOŚCI MLECZNEJ KRÓW Z UWZGLĘDNIENIEM EFEKTU POZIOMU PRODUKCJI STADA CZĘŚĆ II. POWTARZALNOŚĆ
Autor
Anna Nienartowicz-Zdrojewska, Jolanta Różańska-Zawieja, Zbigniew Sobek
Strony
87–96
Słowa kluczowe
bydło mleczne, model zwierzęcia, powtarzalność
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Oszacowano współczynniki powtarzalności cech mleczności 488 990 krów użytkowanych w latach 1975–1992. Oceny dokonano przy użyciu modelu zwierzęcia (AM). Obok typowych efektów w modelu uwzględniono efekt poziomu produkcji stada oraz efekt okręgu. Poziom stada miał znaczący wpływ na uzyskiwane wartości współczynników powtarzalności.
WPŁYW WYDAJNOŚCI MLEKA KRÓWNA ICH PŁODNOŚĆ W RÓŻNYCH SYSTEMACH UTRZYMANIA
Autor
Zenon Nogalski
Strony
97–106
Słowa kluczowe
bydło mleczne, płodność, poziom wydajności, system utrzymania
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Badaniami objęto 1194 krowy rasy czarno-białej, z wysokim udziałem genów bydła holsztyńsko-fryzyjskiego użytkowanych w trzech oborach uwięziowych i dwóch wolnostanowiskowych. Ze względu na wydajność kg mleka ECM w laktacji standardowej krowy podzielono na klasy: 1) ≤5000, 2) 5001–7000, 3) 7001–9000, 4) > 9000. Celem pracy było określenie wpływu wydajności mleka krów na wskaźniki płodności z uwzględnieniem systemu utrzymania zwierząt. Krowy utrzymywane w oborach wolnostanowiskowych wyprodukowały średnio w laktacji 305-dniowej 7161 kg mleka ECM, a w oborach uwięziowych 6913 kg.Wykazano istotną interakcję pomiędzy systemem utrzymania i wydajnością w odniesieniu do cech określających płodność. Woborach uwięziowych wraz ze wzrostem wydajności pogorszeniu ulegały wskaźniki płodności, natomiast u krów utrzymywanych w systemie wolnostanowiskowym nie stwierdzono istotnego związku pomiędzy wydajnością a płodnością.Wolnostanowiskowy system osłabił w pewnym stopniu negatywny wpływ wysokiej wydajności na funkcje rozrodcze krów.
GENETYCZNE ASPEKTY ODPORNOŚCI SIAROWEJ I PROFILU METABOLICZNEGO KRWI U NOWONARODZONYCH CIELĄT
Autor
Krzysztof Białoń, Wiesław Jarmuż, Ryszard Skrzypek
Strony
107–118
Słowa kluczowe
nowonarodzone cielęta, odporność siarowa, profil metaboliczny krwi
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Badania przeprowadzono na 270 cielętach (199 jałówek i 71 buhajków), które były mieszańcami bydła czarno-białego z holsztyńsko-fryzyjskim (hf) z pulą genową hf wynoszącą 25,0–97,8%.Wwieku 2 dni od cieląt pobierano próby krwi, w których oznaczano koncentrację immunoglobulin, białka całkowitego, albumin, glukozy, mocznika, cholesterolu całkowitego i hemoglobiny. Określano także liczbę hematokrytową. Krzyżowanie z hf obniżało koncentrację albumin, glukozy i cholesterolu, oraz zwiększało koncentrację mocznika (p ≤ 0,01).Współczynniki odziedziczalności, oszacowane za pomocą regresji matka–cielę, były bardzo niskie dla immunoglobulin (0,056) i białka (0,006) i nieco wyższe dla niektórych metabolitów (0,148 dla albumin i 0,204 dla cholesterolu).Wyniki badań świadczą, że w genetycznym doskonaleniu mieszańców z hf lub czystorasowego bydła hf zmierzającym do zwiększenia żywotności cieląt, pierwszoplanową cechą selekcyjną powinny być zdolności do pobierania siary.
WPŁYW SEZONU URODZENIA NA ZDROWOTNOŚĆ I WYNIKI ODCHOWU CIELĄT
Autor
Ewa Czerniawska-Piątkowska, Henryk Kamieniecki, Iwona Szatkowska, Małgorzata Szewczuk
Strony
119–124
Słowa kluczowe
bydło, choroby, cielęta, sezon
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Celem badań było prześledzenie wpływu sezonu urodzenia cieląt rasy czarno-białej z dużym udziałem genów bydła rasy hf (powyżej 50%) na wyniki ich odchowu i zdrowotność. Stwierdzono wpływ sezonu urodzenia na masę ciała, przyrosty oraz zdrowotność cieląt. Największy procent cieląt chorych stwierdzono w okresie jesienno-zimowym, natomiast najmniejszy latem.