Analizowano wpływ krótkotrwałego przechowania w niskiej temperaturze ciętych liści dwóch odmian funkii, ‘Minima Glauca’ oraz ‘Golden Tiara’, na ich późniejszą trwałość. Liście przechowywano w 6ºC, na sucho lub z dostępem wody oraz w ciemności lub na świetle w polietylenowych workach. Przechowanie trwało 2 lub 4 dni, po czym liście przenoszono do pomieszczenia o temperaturze 20ºC, gdzie określano ich trwałość w porównaniu do kontroli, którą stanowiły liście nie przechowywane. Określono również wpływ kondycjonowania liści w roztworze benzyloadeniny (BA) na ich trwałość. Zarówno długość, jak i sposób przechowania wpłynęły na późniejszą trwałość ciętych liści obu odmian funkii, jednak jej zmniejszenie nie mogło zostać przypisane jednemu parametrowi przechowania. Kondycjonowanie w roztworze benzyloadeniny istotnie zwiększało trwałość liści zarówno nie przechowywanych, jak i przechowywanych: trwałość liści traktowanych BA była nawet 2,5-krotnie wyższa w porównaniu do tych nie poddanych kondycjonowaniu.
Budowa anatomiczna i powstawanie korzeni przybyszowych w sadzonkach różanecznika pontyjskiego (Rhododendron ponticum L.)
Autor
Katarzyna Strzelecka
Strony
15–22
Słowa kluczowe
rododendron (różanecznik) pontyjski, korzenie, budowa
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Sadzonki różanecznika pontyjskiego, kontrolne i traktowane preparatem Ukorzeniacz AB zawierającym IBA i NAA, umieszczano w podłożu o temperaturze 21°C. Do analizy anatomicznej pobierano 3 sadzonki, po 2, 3, 4, 5 i 6 tygodniach od czasu umieszczenia ich w podłożu. Podczas ukorzeniania sadzonek zachodziły w nich kompleksowe zmiany dotyczące budowy anatomicznej, związane z procesem gojenia się rany. W pierwszym tygodniu, w odpowiedzi na zranienie podstawy sadzonek w obrębie kory pierwotnej powstała ochronna peryderma, a z kambium i komórek miękiszowych łyka następowała silna proliferacja kalusa, w którym po 3 tygodniach komórki miękiszowe różnicowały się w naczynia o siatkowatej perforacji. Zastosowane auksyny bardzo nieznacznie lub wcale nie wpływały na zmiany w budowie anatomicznej pędu sadzonek w trakcie ukorzeniania – tworzenie nowego drewna zachodziło z jednakową intensywnością w sadzonkach kontrolnych i traktowanych Ukorzeniaczem AB, wpływał on natomiast na powstawanie primordiów. Inicjacja korzeni przybyszowych zachodziła tylko w sadzonkach traktowanych Ukorzeniaczem AB, w których obserwowano liczne zawiązki korzeni przybyszowych po 3 i więcej tygodniach ukorzeniania. W sadzonkach kontrolnych nie obserwowano tworzenia się primordiów nawet po 6 tygodniach ukorzeniania.
Wpływ wybranych czynników na plon cebul czosnku złocistego (Allium moly L.)
Autor
Wojciech Durlak, Jerzy Hetman, Halina Laskowska
Strony
23–27
Słowa kluczowe
Allium moly, terminy sadzenia, wielkość cebul
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Badano wpływ terminu sadzenia i wielkości cebul na plon cebul czosnku złocistego (Allium moly L.). W doświadczeniu wykorzystano cebule o obwodzie 5–6 cm i 6–7 cm, które posadzono w trzech terminach: 29.09; 09.10 i 19.10. Stwierdzono, że zarówno termin sadzenia jak i wielkość cebul ma istotny wpływ na liczbę i masę cebul w plonie ogólnym i plonie cebul największych (powyżej 6 cm w obwodzie). Optymalnym terminem sadzenia okazał się termin 29 września, gdzie uzyskano najlepsze wyniki. Cebule o obwodzie 5–6 cm wydały istotnie większy plon, niż te o obwodzie 6–7 cm, zarówno pod względem ilościowym, jak i wagowym.
Streszczenie: W latach 2005–2006 określono wpływu trzech bioregulatorów, Atonic, Biochikol 020 PC i Tytanit, na plon oraz jakość owoców trzech powtarzających owocowanie polskich odmian malin: Pokusa, Polka i Poranna Rosa. Zastosowane środki u wszystkich badanych odmian wpłynęły pozytywnie na plonowanie i jakość owoców. Owoce roślin traktowanych bioregulatorami (z wyjątkiem stosowania Tytanitu), zwłaszcza na początku zbiorów, były większe oraz jędrniejsze. Zastosowanie Tytanitu przyczyniło się natomiast do zwiększenia zawartości ekstraktu w owocach i zmniejszenia, u odmiany Polka, koncentracji azotanów. Spośród trzech przebadanych odmian najlepiej plonowała odmiana Polka, plon był o 50% większy, natomiast największymi owocami charakteryzowała się Pokusa. Żółte owoce Porannej Rosy zawierały najmniej ekstraktu i witaminy C i miały największą kwasowość.