DWUETAPOWE ASYMPTOTYCZNE MODELOWANIE PRZEWODNICTWA CIEPŁA W WARSTWIE O FUNKCYJNEJ GRADACJI WŁASNOŚCI
Autor
Olga Szlachetka, Monika Wągrowska, Czesław Woźniak
Strony
3–9
Słowa kluczowe
materiał typu FGM, poprzeczna gradacja efektywnych własności, przewodnictwo ciepła, homogenizacja
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Celem artykułu jest przedstawienie dla warstwy o funkcyjnej gradacji własności równań przewodnictwa ciepła o wolnozmiennych współczynnikach. Zaproponowana procedura realizowania jest w dwóch etapach. W pierwszym etapie dwa różne izotropowe materiały wzmocnione są periodycznie rozmieszonymi bardzo cienkimi warstwami. Przy użyciu procedury homogenizacji otrzymuje się dwa nowe ortotropowe materiały. W drugim etapie te nowe materiały są połączone ze sobą i tworzą materiał o funkcyjnej gradacji własności, który jest podstawą dalszych analiz.
dynamika budowli, most podwieszony, obciążenie wiatrem
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Przedmiotem pracy jest opis odpowiedzi mostu podwieszonego na dynamiczne działanie wiatru. Zastosowano model, który bazuje na metodzie elementów skończonych, na przykładzie mostu Świętokrzyskiego w Warszawie. Podstawą do analizy przy wykorzystaniu metody superpozycji modalnej jest analiza drgań własnych konstrukcji. Obciążenie wiatrem przyjęto według normy Eurokod 1, zakładając harmoniczny rozkład funkcji po czasie. Zaobserwowano i opisano zjawiska częściowego rezonansu i flatteru.
POLSKA KLASYFIKACJA WEDŁUG PN-B-02480:1986 ZGODNA Z WYMAGANIAMI PN-EN ISO 14688:2006
Autor
Anna Gołębiewska
Strony
23–36
Słowa kluczowe
polska klasyfikacja gruntów zgodna z ISO
Streszczenie
Pokaż streszczenie
W artykule przedstawiono oryginalną propozycję dostosowania polskiej klasyfikacji gruntów według PN-B-02480:1986 do nomenklatury wymaganej przez PN-EN ISO 14688-1:2006. Uzasadniono w nim, że polska klasyfikacja gruntów na podstawie uziarnienia oraz odpowiadającego mu makroskopowego rozpoznania gruntów spełnia wymagania dotyczące zasad i metodyki rozpoznawania gruntów według PN-EN ISO 14688:2006. Polska klasyfikacja gruntów powinna być – po wprowadzeniu drobnych zmian (tutaj prezentowanych) –dopuszczona do stosowania w ramach PN-EN ISO 14688:2006 poprzez umieszczenie w załączniku krajowym tej normy. Zaprezentowana propozycja powinna wzbudzić przyjazny odbiór u inżynierów branży budowlanej, daje bowiem szansę wprowadzenia normy PN-EN ISO 14688-1:2006 z równoczesnym zachowaniem pojęć, do których są oni w Polsce od kilkudziesięciu lat przyzwyczajeni.
OPORY TARCIA GRUNTU NA POWIERZCHNIACH BOCZNYCH FUNDAMENTÓW GŁĘBOKICH W WARUNKACH ODPRĘŻONEGO PODŁOŻA
Autor
Piotr Król, Zdzisław Skutnik
Strony
37–45
Słowa kluczowe
tarcie boczne, fundamenty głębokie, odprężone podłoże, badania geotechniczne, parametry geotechniczne
Streszczenie
Pokaż streszczenie
W artykule przedstawiono rozważania na temat wpływu odprężenia podłoża na ocenę nośności gruntów tego podłoża w warunkach posadowienia pośredniego. Na podstawie przeprowadzonych sondowań dylatometrycznych DMT, przeprowadzonych przed wykonaniem wykopu i po jego wykonaniu, wykazano, że czynność ta nie zawsze powoduje odprężenie podłoża, a przede wszystkim nie zmniejsza tarcia gruntu na powierzchniach bocznych fundamentów głębokich. Wartość tarcia przyjmowana jest zazwyczaj na podstawie rodzaju gruntu i stanu naprężenia [PN-83/B-02482], co – jak wykazano przy projektowaniu na przykład pali fundamentowych – może prowadzić do jej zaniżania, a tym samym przeprojektowania fundamentu.
W artykule przedstawiono wyniki badań geofizycznych metodą wielokanałowej analizy fal sejsmicznych (MASW), mające na celu określenie stanu technicznego wałów przeciwpowodziowych. Badania terenowe przeprowadzono na wybranym odcinku obwałowań Wisły, w miejscowości Kraski Górne. Powierzchniowe pomiary sejsmiczne pozwoliły na wyznaczenie w korpusie nasypu stref o zróżnicowanych wartościach prędkości fal sejsmicznych, wynikające z różnego stanu zagęszczenia materiału wbudowanego w nasyp. Uzyskane wyniki pomiarów zostały porównane z wynikami wierceń i sondowań dynamiczną sondą lekką DPL. W podsumowaniu omówiono uzyskane wyniki oraz wykazano, że mogą one zostać wykorzystane do wyznaczenia stref osłabienia konstrukcji obwałowania.
W artykule przedstawiono rozwiązania elewacji cerkwi nurtu współczesnego w Polsce. W ich różnorodnych formach oraz detalach można odnaleźć zarówno cechy współczesne, jak i inspirowane tradycją. Często w wyrazie plastycznym świątyń brakuje miękkości, charakterystycznej dla tego typu współczesnej architektury. W obiektach tego nurtu obok głównego korpusu pojawiają się wieże. W badanej grupie świątyń rozwiązania szczegółowe bardzo często czerpią inspiracje z rozwiązań tradycyjnych, choć całość kompozycji elewacji wyraża jednak ich współczesną proweniencję.