W niniejszej pracy sformułowano tolerancyjny model przewodnictwa ciepła, a następnie w ramach uzyskanego modelu przedstawiono próbę analizy zjawiska temperaturowego efektu brzegowego w wybranych kompozytach o dwukierunkowo periodycznej strukturze materialnej. Jako przedmiot analizy wybrano przegrodę zbudowaną z kompozytu, w którym każda płaszczyzna równoległa do zewnętrznej i wewnętrznej płaszczyzny przegrody jest płaszczyzną dwukierunkowej periodyki. Jako narzędzie modelowania wykorzystano tolerancyjny model przewodnictwa ciepła kompozytu periodycznego. W pracy ograniczono rozważania do przegród o heksagonalnej strukturze materialnej, a także sformułowano i rozwiązano zagadnienie graniczne opisujące zjawisko efektu brzegowego zachodzące w wymienionej przegrodzie.
ELEMENT SKOŃCZONY ŁUKU KOŁOWEGO O ŚREDNIEJ GRUBOŚCI – STATYKA I DRGANIA WŁASNE
Autor
Wojciech Gilewski, Marta Sitek
Strony
19–36
Słowa kluczowe
metoda elementów skończonych, łuk o średniej grubości
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Niniejszy artykuł dotyczy elementu skończonego łuku kołowego o średniej grubości (Ar2Ph2). W pracy pokazano sposób wyprowadzenia „fizycznych” funkcji kształtu uwzględniających wpływ właściwości fizycznych materiału, geometrii przekroju poprzecznego i krzywizny łuku na jego deformację. Wykazano, że przy małym kącie rozwarcia elementu przechodzą one w odpowiednie funkcje elementu belkowego Timoshenki. Rozwiązano serię zadań z zastosowaniem prezentowanego elementu i otrzymano rozwiązania ścisłe w zakresie statyki oraz przybliżone wyniki w zagadnieniu drgań własnych. Wykazano dobrą zbieżność elementu w drugim typie zadań.
PIERWSZA CZĘSTOŚĆ DRGAŃ WŁASNYCH SŁUPÓW W KSZTAŁCIE WYDRĄŻONEGO ŚCIĘTEGO STOŻKA
Autor
Jacek Jaworski
Strony
37–50
Słowa kluczowe
słup stalowy, okres drgań własnych, pierwsza częstość drgań własnych
Streszczenie
Pokaż streszczenie
W pracy wyprowadzono wzory na pierwszą częstość drgań własnych słupa w kształcie ściętego stożka i wydrążonego ściętego stożka (rury stożkowej). Przyjęto, że słup jest z materiału sprężystego, a jego masa jest rozłożona w sposób ciągły. Zastosowano metodę Rayleigha i przyjęto, że amplituda przemieszczeń osi drgającego pręta opisana jest funkcją trygonometryczną. Sposób wykorzystania wzorów pokazano na przykładach. Otrzymane wyniki porównano z rezultatami obliczeń z innych prac i obliczeń według normy PN-77/B-02011.
ZASTOSOWANIE CYKLICZNYCH BADAŃ CBR DO WYZNACZANIA PRZEMIESZCZEŃ PODŁOŻA DROGOWEGO
Autor
Andrzej Głuchowski, Wojciech Sas
Strony
51–61
Słowa kluczowe
przemieszczenie powierzchni podłoża gruntowego, obciążenia cykliczne, cykliczne badanie CBR
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Celem artykułu było określenie przemieszczeń osiowych powstałych w wyniku działania siły cyklicznej przyłożonej na powierzchni podłoża gruntowego. Próbki zostały obciążone siłą, która spowodowała przemieszczenie powierzchni o 2,54 mm. Po tym badaniu próbki były obciążane wielokrotnie tą samą siłą. Ta procedura badawcza pozwoliła na zdefiniowanie rodzaju przemieszczeń w wyniku obciążenia cyklicznego. W artykule dokonano analizy poszczególnych przemieszczeń. Materiałem była glina piaszczysta z 8-procentowym dodatkiem wapna hydratyzowanego. Dodatkowym celem badań było udowodnienie wyraźnego zwiększenia sztywności gruntów kohezyjnych za pomocą stabilizacji oraz ukazanie różnorodnych ścieżek obciążenie – odciążenie dla stabilizowanej i niestabilizowanej gliny piaszczystej.
Wyznaczanie współczynnika konsolidacji pionowej i poziomej w słabonośnych gruntach organicznych jest istotnym uzupełnieniem opisu charakterystyki naprężenie – odkształcenie w gruntach, które charakteryzuje duża anizotropia. Początkowa duża przepuszczalność znacząco malejąca w procesie odkształcenia, duża ściśliwość i nieliniowość parametrów zarówno odkształceniowych, jak i przepływu stanowi wyzwanie dla inżynierów, niejednokrotnie szukających możliwości posadowienia obiektów na słabonośnym podłożu budowlanym. W pracy scharakteryzowano metodę wyznaczania współczynnika konsolidacji, zarówno w kierunku pionowym, jak i poziomym, oraz podano podstawowe zasady laboratoryjnego badania gruntów z wykorzystaniem komory Rowe’a.