ANALIZA EFEKTYWNEGO CZASU OKRZESYWANIA I PRZERZYNKI DRZEW Z UŻYCIEM PILARKI SPALINOWEJ NA PODSTAWIE WYBRANYCH POZYCYJNYCH PARAMETRÓW OPISOWYCH
Autor
Katarzyna Glazar
Strony
5–13
Słowa kluczowe
okrzesywanie, przerzynka, czas efektywny, drzewostany sosnowe
Streszczenie
Pokaż streszczenie
Czas efektywny to czas, podczas którego urządzenie obrabia bądź przetwarza zgodnie z przeznaczeniem przedmiot pracy, a zespoły robocze urządzenia znajdują się pod obciążeniem. Celem badań była analiza efektywnego czasu okrzesywania i przerzynki drzew z użyciem pilarki spalinowej, dwóch wariantów technologicznych, na podstawie wybranych pozycyjnych parametrów opisowych. Drzewa usuwane w prowadzonym zabiegu trzebieży wczesnej były umiarkowanie zróżnicowane ze względu na efektywny czas okrzesywania i przerzynki. W wariancie z okrzesywaniem prowadzonym w stopniu co najmniej dobrym, uzyskany ujemny współczynnik asymetrii kwalifikuje rozkład efektywnego czasu okrzesywania i przerzynki jako rozkład o słabej asymetrii lewostronnej. Z kolei w wariancie z okrzesywaniem zgrubnym, dodatni współczynnik asymetrii kwalifikuje rozkład efektywnego czasu okrzesywania i przerzynki jako rozkład o słabej asymetrii prawostronnej.
W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych nad wpływem różnego zagęszczenia gleby, wywołanego zmiennym naciskiem jednostkowym, na kiełkowanie i parametry wzrostowe buka pospolitego. Glebę do badań pobrano z lasu, a następnie wsypano do specjalnie przygotowanych cylindrów z PCV. Na glebę w cylindrach wywierano nacisk jednostkowy stemplem na stanowisku do statycznego zagęszczania gleby. Wywierano naciski jednostkowe o wartościach od 50 do 300 kPa, z rozdzielczością 50 kPa. Każdy wariant nacisku oraz kontrol bez wywieranego nacisku powtórzono trzykrotnie. W każdym cylindrze wysiano po 21 nasion buka pospolitego, a cylindry umieszczono w warunkach kontrolowanych. Po upływie 2,5 miesiąca mierzono parametry uzyskanych sadzonek. Przeanalizowano 234 sadzonki (wysiano 441). Stwierdzono, iż na rośliny miało wpływ miejsce wysiewu w cylindrze. Wystąpiły istotne korelacje pomiędzy wartością wywartego nacisku jednostkowego a długością systemu korzeniowego zarówno sadzonek wysianych poza miejscem bezpośredniego oddziaływania stempla, jak i wszystkich rozpatrywanych sadzonek łącznie. Ze wzrostem wartości nacisku jednostkowego malała długość systemu korzeniowego. Miejsce wysiewu nasion okazało się również istotne dla średnicy szyi korzeniowej, suchej masy korzenia oraz całej sadzonki.
Istotą prowadzenia leśnego gospodarstwa szkółkarskiego jest produkcja wysokiej jakości materiału sadzeniowego, który zapewni ciągłość przemianie pokoleniowej w lasach. Nieodzownym jego elementem jest racjonalne nawożenie hodowanych roślin oraz świadome wykorzystanie dostępnych metod aplikacji i nawozów. Badania nad wpływem nawożenia na wzrost świerka pospolitego (Picea abies (L.) Karst.) mogą posłużyć praktykom szkółkarzom w odpowiednim doborze nawozów niezbędnych do osiągnięcia celu produkcyjnego. W doświadczeniu zastosowano następujące nawozy: „EM Naturalnie Aktywny” (Greenland Technologia EM) – płynny nawóz organiczny z mikroorganizmami glebowymi (zawiera azot w formach organicznych oraz skoncentrowaną dawkę Efektywnych MikroorganizmówTM i Azotobakter), „Bioekor dla iglaków i roślin wrzosowatych” – mineralny nawóz dolistny w formie płynnego koncentratu oraz „Ekolist Standard” – mineralny nawóz dolistny w formie koncentratu płynnego. Badania przeprowadzono w latach 2009-2010 w szkółce leśnej Nadleśnictwa Spychowo. Obiektem badań były szkółkowane sadzonki świerka pospolitego. Doświadczenie założono w układzie doświadczalnym bloków losowych kompletnych. Składało się ono z czterech obiektów (trzy nawozy i obiekt kontrolny) powtórzonych w czterech blokach. W trakcie badań wykonano trzykrotny pomiar wysokości sadzonek, a do analiz wykorzystano także wynikający z tych pomiarów przyrost wysokości. Analiza uzyskanych wyników, zarówno wysokości, jak i przyrostu wysokości, nie wykazała istotnych statystycznie różnic dla każdego z zastosowanych sposobów nawożenia.
WYKORZYSTANIE WIERZBY ENERGETYCZNEJ DO PRODUKCJI ENERGII NA TERENIE WOJEWÓDZTWA PODKARPACKIEGO
Autor
Danuta Owoc, Józef Walczyk
Strony
37–44
Słowa kluczowe
wierzba energetyczna, produkcja i wykorzystanie energii z biomasy, plantacje energetyczne
Streszczenie
Pokaż streszczenie
W pracy przedstawiono analizę przeprowadzonych badań ankietowych wśród zakładów wykorzystujących wierzbę energetyczną Salix Viminalis do produkcji energii na terenie województwa podkarpackiego. Wykazuje ona, że zakłady są zainteresowane produkcją energii z biomasy. Wykorzystanie wierzby energetycznej jako odnawialnego źródła energii (OZE) do produkcji energii z biomasy to bardzo dobre rozwiązanie. Ankietowani odbiorcy jako barierę hamującą rozwój zakładów uznali zbyt małą liczbę producentów, a tym samym i dostarczanego produktu. Chcąc zwiększyć ilość biomasy skupowanej od rolników, zamierzają zachęcić producentów do prowadzenia i powiększania istniejących plantacji przez podpisanie z nimi stałych umów na dostarczanie wierzby energetycznej. Wszystkie zakłady preferują biomasę w formie gotowej zrębki, ale zdają sobie sprawę z braku odpowiednich maszyn do zbioru oraz sprzętu do osuszania. Te czynniki wpływają na jakość i cenę zrębki, która jest dość wysoka z punktu widzenia producentów.