Przedstawiono symulację komputerową modelu systemu filtracji membranowej emulsji chłodząco-smarującej wykonaną w programie Matlab^®. Symulacja komputerowa pozwala na logiczną weryfikację modelu przed wdrożeniem go do procesu technologicznego. Model wykonano w postaci struktury bloków funkcyjnych. Na wejście wprowadzano za pomocą mechanizmu dynamicznej wymiany danych wyniki pomiarów empirycznych. Taka forma weryfikacji pozwala na zbadanie wrażliwości modelu na zakłócenia oraz przetestowanie możliwości obliczeniowych przed zaprogramowaniem sterowania za pomocą sterownika mikroprocesorowego.

Nasiona lucerny siewnej odmiany Legend i mieszańcowej Radius naświetlono wiązką rozbieżną lasera He-Ne, bezpośrednio przed siewem. W eksperymencie polowym uwzględniono sześć dawek mocy wiązki rozbieżnej światła lasera i kontrolę. Doświadczenie polowe przeprowadzono w Spiczynie powiat łęczyński, metodą bloków losowanych w czterech powtórzeniach na poletkach 20 m². Określono polową zdolność wschodów, obsadę roślin na 1 m², liczbę pędów lucerny, suchą masę pojedynczego pędu, plon zielonej i suchej masy oraz procentowy udział liści w plonie suchej masy. Naświetlanie światłem lasera powodowało istotny wzrost polowej zdolności kiełkowania, liczby pędów na 1 m² oraz plonu zielonej i suchej masy.

W wybranych małopolskich gospodarstwach rolniczych określono wpływ warunków gospodarowania i udziału różnego rodzaju środków transportowych w przewozach na roczne koszty przewozów. Stwierdzono m.in. obniżenie kosztów prac transportowych w wyniku wzrostu powierzchni obiektów i wielkości sprzedaży produkcji oraz udziału w przewozach zestawów o dużej ładowności, wśród nich samochodu ciężarowego.

Badania przeprowadzono na terenie Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Pawłowicach koło Gliwic. W badaniach oceniono dwa typy użytkowania: ekstensywne „park” i umiarkowanie intensywne „relaks”. W użytkowaniu „park” ponoszone są o połowę mniejsze nakłady zawiązane z założeniem i utrzymaniem trawnika. W użytkowaniu umiarkowanie intensywnym otrzymuje się lepsze efekty wyrażone w następujących cechach: aspekt ogólny o 40%, zadarnianie o 21%, kolor liścia o 81%, mniejsza podatność na choroby o 26% w porównaniu z użytkowaniem ekstensywnym. Z kolei koszt założenia trawnika przy użytkowaniu „relaks” jest o 4,5 razy wyższy niż przy „park”, natomiast koszty utrzymania są wyższe o 2,1 razy przy użytkowaniu „relaks”.

W pracy przedstawiono wyniki badań właściwości trakcyjnych wybranych opon na drogach leśnych. Badaniami objęto drogi leśne w odmiennych drzewostanach o nawierzchni gruntowej oraz drogi utwardzane żużlem i tłuczniem. Stwierdzono, że największe siły trakcyjne spośród badanych opon napędowych generowała opona 5.00-10 na nawierzchni tłuczniowej (604 N). Wśród opon typu grass największe siły trakcyjne zanotowano dla opony 18×9.5-8 również na drodze o nawierzchni tłuczniowej (563 N). Najskuteczniejszym sposobem poprawy zdolności ciągowych było dociążanie badanych kół Wyższe wartości współczynnika przyczepności zanotowano dla opon napędowych w porównaniu do opon typu grass. Wartości tego parametru zależne były od rodzaju drogi. Stosowanie modyfikacji badanych kół powodowało wzrost sił trakcyjnych oraz współczynnika przyczepności. Największą sprawność osiągnęły opony modyfikowane na drodze żużlowej. Dla opony 5.00-10 sprawność wynosiła 82%, a 75% dla opony 18×9.5-8.

Przy konstrukcyjnej różnorodności lemieszy płużnych, aktualnie brak jest wiarygodnych wskaźników porównywania ich odporności na zużycie. Wykazano, że wyniki oceny z zastosowaniem parametru utworzonego na bazie zmiany obrysu i trwałości lemieszy są dokładniejsze niż uzyskiwane przy zastosowaniu jednostkowego masowego zużycia, tj. wskaźnika uwzględniającego ubytek masy i trwałość lemieszy. Stwierdzono, że efekt oceny odporności ściernej lemieszy z zastosowaniem wymienionych wskaźników może różnić się nawet 1,8-krotnie. Przyczyną jest różny proces zużywania się lemieszy, w zależności od warunków ich pracy i cech konstrukcyjnych, wpływający na różnice w bezwzględnym masowym zużyciu lemieszy.

Badania prowadzono w latach 2001–2003 w Mydlnikach koło Krakowa. Dotyczyły one określenia odporności na obciążenia ziarniaków jęczmienia poprzez pomiar siły w chwili pojawienia się mikrouszkodzeń. Badaniom poddano ziarniaki jęczmienia nieoplewionego odmiany Rastik, oraz oplewionego odmiany Bies pochodzące z poletek o zróżnicowanej gęstości wysiewu. Uszkodzone ziarniaki poddawano kiełkowaniu określając wstępną i końcową zdolność kiełkowania. Porównano wyniki kiełkowania ziarniaków uszkodzonych z nieuszkodzonymi. Stwierdzono mniejszą odporność ziarniaków jęczmienia nieoplewionego na uszkodzenia w porównaniu z ziarniakami oplewionymi, niezależnie od zastosowanej gęstości wysiewu, a także obniżonych wartości parametrów kiełkowania pod wpływem obciążeń statycznych.

Wilgoć jest jedną z najgroźniejszych przyczyn uszkodzeń budowli, sprzyja rozwojowi szkodliwych drobnoustrojów, a ponadto zwiększa straty ciepła, gdyż przewodnictwo cieplne powietrza wilgotnego jest około 15 razy większe niż suchego. Ocenę zawilgocenia obszaru powietrznego przeprowadzono w czterech pomieszczeniach z basenami do kontrolowanego chowu ryb. W okresie zimowym zmierzono miernikiem mikroklimatu temperaturę i wilgotność względną powietrza oraz prężność pary wodnej, a w sposób obliczeniowy określono wilgotność maksymalną, wilgotność bezwzględną i niedosyt fizyczny wilgotności. W badanych obiektach środowisko powietrzne cechowało się stosunkowo wysoką wilgotnością i bardzo dużym zróżnicowaniem wskaźników higrometrycznych, jednak bezwzględna zawartość pary wodnej w powietrzu nie przekraczała wartości notowanych przykładowo w tuczarniach trzody chlewnej. Zdecydowanie mniejszym zawilgoceniem charakteryzowały się pomieszczenia specjalnie wznoszone w celu prowadzenia kontrolowanego chowu ryb w porównaniu z obiektem fermowym, w którym tucz prowadzono w pomieszczeniu adaptowanym.

Praca obejmuje analizę czterech technologii konserwacji pasz na łące trwałej i przemiennej. Porównano produkcję siana na powierzchni łąki i na ostwiach oraz kiszonki sporządzone w silosie przejazdowym oraz w dużych cylindrycznych belach owijanych folią. W wyniku przeprowadzonych badań polowych i laboratoryjnych określono straty składników organicznych i mineralnych wynikłe z technologii konserwacji oraz zastosowanych zabiegów agrotechnicznych. Efektem końcowym było wyliczenie kosztów zbioru w poszczególnych technologiach konserwacji pasz.