Badania nad dynamiką populacji mszyc Cinara juniperi De Geer na krzewach Juniperus communis L. w warunkach miejskich Lublina prowadzono w latach 2002–2004 na dwóch typach stanowisk: przyulicznym i parkowym. Pierwsze osobniki tego gatunku najczęściej notowano na przełomie kwietnia i maja, a maksimum populacji w pierwszej połowie maja. Na dynamikę populacji mszyc miał wpływ przebieg warunków pogodowych. Owady te znacznie liczniej obserwowano na krzewach rosnących na stanowisku przyulicznym. Żerowanie miodownicy jałowcowej powodowało brązowienie i usychanie igieł oraz zahamowanie wzrostu pędów, co miało wpływ na obniżenie dekoracyjności badanych roślin.

Badania były przeprowadzone w Katedrze Sadownictwa na terenie Rolniczo-Sadowniczego Gospodarstwa Doświadczalnego w Przybrodzie należącego do Akademii Rolniczej w Poznaniu. W latach 2005–2006 podkładki jabłoni M.9 wysadzono do rizoboksów (skrzyń korzeniowych) z glebą z różnych stanowisk sadowniczych, Stwierdzono, że wcześniejszy sposób użytkowania gleby miał istotny wpływ na wzrost i skład chemiczny wysadzonych podkładek. Uprawa podkładek w rizoboksach wykazała, że wieloletnia uprawa tego samego gatunku osłabia wzrost. Natomiast zmiana gatunku zmniejsza ryzyko zmęczenia gleby.

Streszczenie: W badaniach in vitro określano grzybobójczą aktywność dwóch fungicydów, tj. Rovralu Flo 255 SC i Sportaku Alpha 380 EC, w stosunku do 12 gatunków grzybów wyizolowanych z roślin świerka kłującego (Picea pungens) i jego odmiany Glauca. Najszersze spektrum działania oraz wysoką aktywność grzybobójczą wykazał się Sportak Alpha 380 EC, bo wobec wszystkich badanych gatunków grzybów. Natomiast Rovral Flo 255 SC był znacznie słabszy.

Streszczenie: W warunkach in vitro badano właściwości grzybobójcze wybranych olejków eterycznych, tj. lawendowego, miętowego, pomarańczowego, świerkowego i tymiankowego, w stosunku do grzybów wyizolowanych z roślin świerka kłującego (Picea pungens Engelm.) i jego odmiany ‘Glauca’. Stopień i zakres działania grzybobójczego wyżej wymienionych olejków przetestowano na grzybach: Acremonium tubakii, Anthostomella conorum, Arthrinium state of Apiospora montagnei, Aureobasidium pullulans, Botryodiplodia rubi, Fusarium camptoceras, F. moniliforme var. lactis, Penicillium canescens, Phoma pomorum, Rhizosphaera kalkhoffii, Ulocladium consortiale i Zythiostroma pinastri. Wśród przebadanych olejków eterycznych bardzo wysoką aktywnością odznaczał się olejek tymiankowy, bo już przy najniższym zastosowanym stężeniu i w stosunku do wszystkich testowanych gatunków grzybów. Średnią aktywność grzybobójczą wykazały olejki: miętowy, lawendowy i świerkowy. Najmniej skuteczny okazał się olejek pomarańczowy.