Zebrano 400 prób mleka krowiego.W78 (19,50%) próbach, na podstawie badania TOK, stwierdzono podwyższoną liczbę komórek somatycznych. Mleko z tych prób w ilości 0,1 mL wysiewano na podłoża bakteriologiczne i mikologiczne, po czym inkubowano od 24 do 72 godzin w temperaturze 37°C bądź 20°C. Cechy biochemiczne bakterii i grzybów określano za pomocą testówAPI i/lub na płynnym podłożu O-F.Aktywność koagulazy u szczepów Staphylococcus sprawdzano w teście probówkowym z osoczem króliczym. C. albicans identyfikowano na podstawie zdolności do produkcji pseudostrzępek. Obecność bakterii stwierdzono w 64,10% prób mleka, drożdży w 1,28%, a bakterii i drożdży w 34,62%.Wyizolowano 16 gatunków bakterii, w tym z rodzaju Staphylococcus – 5, rodziny Enterobacteriaceae – 5, rodzaju Streptococcus –4, a także Bacillus cereus i Pseudomonas aeruginosa. Ponadto w mleku zdiagnozowano obecność 15 gatunków drożdży, w tym 9 gatunków z rodzaju Candida, a także Blastoschizomyces capitatum, Dipodascus ingens, Geotrichum candidum, Trichosporon asahii, Saccharomyces cerevisiae, Torulopsis conglobata. Najczęściej izolowanymi gatunkami z rodzaju Candida były: C. guilliermondii (6 szczepów), C. kefyr (4 szczepy) oraz C. butyri (4 szczepy). Najczęściej izolowanymi bakteriami były gronkowce (37 szczepów), paciorkowce (28 szczepów) oraz pałeczki z rodziny Enterobacteriaceae (23 szczepy).

Badaniami objęto koziołki rasy białej uszlachetnionej, ubijane w wieku 90 i 150 dni. Po uboju określono skład tkankowy tuszy i udźca oraz skład chemiczny przywodziciela uda, skład kwasów tłuszczowych i zawartość cholesterolu. Kategoria wiekowa zwierząt różnicowała istotnie, ale w wielu przypadkach nieznacznie badane parametry jakości mięsa. Stwierdzono wpływ wieku na profil kwasów tłuszczowych w tłuszczu śródmięśniowym.

Oceniano przydatność stosowanych rutynowo w diagnostyce salmonelloz specyficznych markerów fenotypowych oraz wybranych markerów genetycznych do identyfikacji i określania patogenności szczepów Salmonella spp. wyizolowanych od zwierząt. Materiał stanowiło pięć szczepów, wyizolowanych z narządów wewnętrznych świń, gołębi i szynszyli, u których wstępnie rozpoznano salmonellozę. Do izolacji i różnicowania szczepów zastosowano standardowe podłoża diagnostyczne. Identyfikacji serologicznej szczepów dokonano przy użyciu testu lateksowego oraz metodą aglutynacji szkiełkowej. Trzy szczepy wyizolowane od świń zaklasyfikowano jako Salmonella enterica subsp. enterica serowar Choleraesuis (6,7:c:1,5, grupa serologiczna C₁), a dwa szczepy wyizolowane od gołębi i szynszyli jako Salmonella enterica subsp. enterica serowar Enteritidis (9:g,m:-, grupa serologiczna D). Do analizy biochemicznej szczepów zastosowano test API oraz podłoża różnicujące. Pomiędzy szczepami Salmonella Choleraesuis i Salmonella Enteritidis wykazano różnice w aktywności biochemicznej wobec 6 substratów. Na podstawie zdolności do wytwarzania siarkowodoru, dwa szczepy S. Choleraesuis zaklasyfikowano jako Salmonella Choleraesuis var. america. Określono wrażliwość szczepów na 20 preparatów przeciwbakteryjnych metodą dyfuzyjno-krążkową.Wszystkie szczepy wykazały oporność na karbenicylinę i cefuroksym oraz zróżnicowane reakcje wobec amoksycyliny oraz gentamycyny. Na pozostałe preparaty szczepy były wrażliwe.WDNAwszystkich szczepów zamplifikowano fragmenty genów: DNA rep. ori., określającego przynależność szczepów do rodzaju Salmonella oraz stn, stpA i spaO, kodujących odpowiednio enterotoksynę, cytotoksynę i inwazynę.

Celem pracy była analiza wskaźnika tłuszczu okołonerkowego (KFI) u kozłów przed okresem rozrodu. Materiał do badań stanowiły nerki oraz parostki kozłów pozyskanych w maju 2004 roku na terenie Nadleśnictwa Rudnik należącego do RDLP w Lublinie.Wypreparowane z tuszy nerki zostały zważone z dokładnością do 1 g. Następnie nerki po odjęciu z nich tłuszczu okołonerkowego poddano ponownemu ważeniu. Zważono także masę tuszy kozłów (bez głowy) z dokładnością do 1 kg oraz masę parostków z czaszką (z dokładnością do 1 g). Na podstawie pomiarów wyliczono wskaźnik tłuszczu okołonerkowego (KFI).Wyliczenia statystyczne pomiędzy masą tuszy badanych kozłów a wielkością wskaźnika KFI potwierdziły ogólna opinię, że masa ciała świadczy o kondycji zwierzyny. Stwierdzono, że kondycja kozłów nie zależy od ich wieku. Wielkość współczynnika korelacji pomiędzy masą parostków a wskaźnikiem KFI wykazała, że jakość trofeów w większym stopniu świadczy o kondycji kozłów niż masa ciała.

Celem badań była próba głębokiej konserwacji nasienia jenotów hodowlanych przy użyciu rozrzedzalnika o różnych stężeniach glicerolu. Nasienie pozyskiwano metodą manualną. Zastosowano zmodyfikowany rozrzedzalnik EDTAdla lisów z 4% (RI); 6% (RII) i 10% (RIII) dodatkiem glicerolu jako czynnika kriogennego. Nasienie po ekwilibacji konfekcjonowano w słomkach MINITUB, schładzano w oparach azotu przez 15 min a następnie wkładano stopniowo do kontenera z ciekłym azotem. Przebieg procesu mrożenia i rozmrażania nasienia kontrolowano oceniając ruchliwość oraz morfologię plemników.W plazmie świeżego i rozmrożonego nasienia określano aktywność AspAT oraz akrosyny, Z testowanych rozrzedzalników najlepsze właściwości kriogenne posiadał rozrzedzalnik RIII z 10% dodatkiem glicerolu. Uzyskane wyniki wskazują na mniejszą przydatność rozrzedzalnika EDTAdo rozcieńczania nasienia samców tego gatunku.