Artykuł przedstawia rentowność gospodarstw rolnych, których właściciele pozyskiwali dodatkowe i alternatywne źródła dochodów prowadząc chów strusi i danieli. Szczególna uwaga została zwrócona na wskaźniki ekonomiczne kształtujące rentowność aktywów i kapitałów własnych. Badania wykazały różnice w rentowności kapitałów własnych w gospodarstwach w zależności od kierunku produkcji. Gospodarstwa zajmujące się chowem danieli osiągnęły lepszą rentowność kapitałów własnych. Ponadto w gospodarstwach tych odnotowano wyższą wartość środków trwałych i obrotowych w porównaniu do gospodarstw strusiarskich. Właściciele badanych gospodarstw rolnych usprawnili proces zarządzania kapitałem własnym. Większość z nich wykorzystywała kapitały własne w działalności rolniczej.

Artykuł przestawia rolę i znaczenie sektora publicznego, ze szczególnym uwzględnieniem władz i instytucji oraz lokalnych grup działania (LGD) w kreowaniu rozwoju obszarów wiejskich. Autor opracowania analizuje znaczenie programu Leader w Unii Europejskiej ukazując jej efektywne metody wpływające na lokalne partnerstwa w procesie współdecydowania i wprowadzania koncepcji zintegrowanych strategii rozwoju obszarów wiejskich. Niewątpliwie wspomniana inicjatywa jest niezmiernie istotna w transformowaniu polskiej wsi. Z tego też względu LGD zostały utworzone na bazie publiczno-prywatnych partnerstw na obszarach szczególnie wrażliwych dla Wspólnoty Zawierają one w swoim składzie także reprezentantów sektora biznesu. Lokalne strategie rozwoju są realizowane na podstawie bezzwrotnego wsparcia finansowego przez lokalne grupy działania a projekty uwzględniają m in: nowe technologie i know-how w podnoszeniu wartości lokalnych produktów, ze szczególnym uwzględnieniem ich dostępu do rynku dla małej produkcji z zachowaniem zasobów naturalnych i kulturowych.

W artykule przedstawiono społeczno-ekonomiczne determinanty aktywności ekonomicznej mieszkańców obszarów wiejskich. Badaniami przeprowadzonymi w 2006 roku objęto 1000 wiejskich gospodarstw domowych z 24 powiatów na terenie całego kraju. Poddano analizie dane o 2581 osobach w wieku produkcyjnym w celu opracowania modelu identyfikującego wpływ wybranych zmiennych na prawdopodobieństwo bierności zawodowej ludności wiejskiej. Najczęściej wskazywaną przyczyną bierności zawodowej był brak nadziei na znalezienie pracy, a następnie względy rodzinne - głównie opieka nad małymi dziećmi, rzadziej nad osobami niepełnosprawnymi Czynnikami wpływającymi na prawdopodobieństwo bierności potwierdzonymi w modelu regresji logistycznej okazały się być zamieszkiwany makroregion, płeć, wiek, pozycja w rodzinie, posiadany zawód oraz dodatkowe kwalifikacje a także zamieszkiwanie w rolnym lub bezrolnym gospodarstwie domowym.

Problematyka dotycząca żywności modyfikowanej genetycznie jest obecnie przedmiotem wielu społecznych dyskusji. Respondenci odczuwają obawy przed żywnością tego typu przede wszystkim ze względu na brak wiedzy i brak docierających informacji, pozwalających na budowanie własnych przekonań o wpływie organizmów modyfikowanych genetycznie na ludzki organizm i zdrowie. Żywność GM zaliczana jest do tzw. nowej żywności (ang. novel food), która powstała jako odpowiedź naukowców i producentów na potrzeby i preferencje współczesnych konsumentów. Celem prezentowanego badania było poznanie opinii respondentów pochodzących z województwa mazowieckiego o postrzeganiu i stosunku do żywności modyfikowanej genetycznie, jak również możliwościach akceptacji tej żywności na polskim rynku. W badaniu empirycznym jako narzędzie badawcze wykorzystano kwestionariusz ankiety o wysokim stopniu standaryzacji, który posłużył do zbadania i poznania opinii badanych o żywności modyfikowanej genetycznie. Badanie wykazało negatywne nastawienie respondentów do żywności GMO. Zdaniem badanych, gdyby taka żywność była powszechnie dostępna na rynku w przyszłości i miała być zaakceptowana i kupowana przez nabywców, to musiałaby posiadać wiele nowych właściwości, których nie posiada żywność tradycyjna. Między innymi powinna charakteryzować się zmniejszoną kalorycznością, większą zawartością witamin i związków mineralnych i nie wyższą ceną od powszechnie dostępnych produktów żywnościowych.

Celem opracowania jest przedstawienie i ocena wybranych aspektów produkcji drobiu w Libii. Duże znaczenie tej produkcji jest uwarunkowane zarówno czynnikami technologicznymi jak i ekonomicznymi. Wśród czynników determinujących produkcję drobiu w Libii wskazano na trzy najważniejsze, jakimi są: zastosowanie odpowiednich pasz, dobór kurczaków oraz opieka weterynaryjna. Właściwie żywienie drobiu decyduje w dużej mierze o opłacalności produkcji. Ponadto wpływa nie tylko na uzyskiwaną wielkość, ale też jakoś produkcji. Kolejnym, podstawowym uwarunkowaniem opłacalności produkcji jest dobór odpowiednich gatunków kurcząt oraz odpowiednie ich żywienie. W chowie kurcząt bardzo ważną ą rolę odgrywa właściwa opieka weterynaryjna.

W pracy wykorzystano m.in. metodę analiz sprawozdań finansowych. W ocenie efektywności finansowej przedsiębiorstw szczególne znaczenie odgrywa wskaźnik rentowności kapitału własnego. Dokonano także analizy efektywności finansowej z wykorzystaniem metody unitaryzacji zerowej. Poddano kalkulacji kompleksowy wskaźnik efektywności (KWE). Najwyższe wartości uzyskały przedsiębiorstwa o najmniejszej skali działalności, w dalszej kolejności plasowały się jednostki o średniej skali działalności. Najniższe wartości kompleksowego wskaźnika efektywności odnotowano w przedsiębiorstwach gospodarujących na areale powyżej 500 ha UR. Warto wskazać, że im wartość wskaźnika zagregowanego bliższa jedności, tym działalność przedsiębiorstwa bardziej zbliżona jest do założonego wzorca, modelu charakteryzującego się najwyższym poziomem efektywności we wszystkich badanych obszarach.

W artykule zaprezentowano rozwój transgranicznych usług ubezpieczeniowych jako tendencję pogłębienia się integracji w ramach jednolitego rynku Unii Europejskiej. Jednolity rynek usług ubezpieczeniowych funkcjonuje na zasadzie harmonizacji przepisów dotyczących minimalnych wymagań w zakresie: jednolitej licencji ubezpieczeniowej („single passport”), nadzoru sprawowanego przez kraj siedziby zakładu ubezpieczeń, swobody zakładania przedsiębiorstw w obu działach ubezpieczeń, wymogu rezerw technicznych w odniesieniu do całości aktywów instytucji, wymogu rocznych i skonsolidowanych sprawozdań oraz specjalnego nadzoru nad grupami ubezpieczeniowymi (nadzór „solo plus”). Wprowadzanie w życie rozwiązań w prawie europejskim i prawach krajowych sprzyja rozwojowi transgranicznych usług ubezpieczeniowych w krajach UE. Liczba zagranicznych ubezpieczycieli, którzy na zasadzie swobody świadczenia usług zgłosili zamiar prowadzenia działalności na terenie Polski po wstąpieniu do UE wzrosła niemal trzykrotnie. W 2007 liczba notyfikacji wzrosła do 425, z czego z UE 410. Jednocześnie zakłady ubezpieczeń z siedzibą w Polsce w coraz większym stopniu angażują się w działalność transgraniczną.

W artykule przedstawiono wyniki badań, prowadzonych w 2009 w firmach wytwórczych zarejestrowanych w Warszawie, w zakresie wykorzystywania wizerunku do budowy kapitału klienckiego, jako elementu kapitału intelektualnego firmy. W toku analiz literatury uznano, że wizerunek, jako efekt działań marketingowych może wpływać na tworzenie i utrzymywanie relacji z klientami. To z kolei, pozwala na traktowanie klientów, jako istotnego zasobu firmy, i umożliwia ustalanie wartości klientów, jako kapitału klienckiego. W wyniku badań ankietowych i analiz danych statystycznych uzyskanych w firmach uznano, że pracownicy firm są przekonani o pozytywnym wizerunku firm, w których pracują oraz o tym, że firmy mają dobre relacje z klientami. Jednak badane firmy nie stosują narzędzi zarządzania kapitałem klienckim i nie traktują wiedzy o klientach i wiedzy klientów, jako zasobu wiedzy organizacyjnej.

Celem opracowania jest przedstawienie produktu ekologicznego oraz możliwości jego kształtowania w procesie marketingu ekologicznego. Marketing ekologiczny jest nowoczesną koncepcją marketingu społecznego, która uwzględnia trzy podmioty procesu wymiany, tj. producenta, konsumenta i społeczeństwo jako całość. Badania własne zostały przeprowadzone wśród właścicieli lub dyrektorów przetwórni ekologicznych (indywidualny wywiad bezpośredni). Określono i oceniono m.in. rynek docelowy badanych firm, wykorzystywane źródła informacji na temat odbiorców, asortyment, czynniki decydujące o wprowadzaniu nowych produktów oraz stosowane strategie produktowe. Stwierdzono, że badani przedsiębiorcy trafnie definiują rynek docelowy, a stosowany przez nich dobór źródeł informacji jest właściwy. Zdecydowana większość firm ma charakter innowacyjny, o czym świadczą wprowadzane nowe produkty do oferty asortymentowej. Większość firm prowadzi badania dotyczące konsumentów w sposób przypadkowy, co w konsekwencji może powodować w przyszłości mniejsze korzyści z ich stosowania.

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie w ujęciu teoretycznym roli kapitału społecznego (rozpatrując jedynie jego pozytywną stronę) jako endogenicznego zasobu wiejskiej społeczności lokalnej, w kontekście turystycznego rozwoju obszarów wiejskich. Rozważania oparte zostały o źródła literaturowe poruszające wspomnianą problematykę, a następnie poddane częściowej weryfikacji z wykorzystaniem metody studium przypadku (gmina Wijewo, gmina Kobyla Góra). Aby wskazać na znaczenie kapitału społecznego jako jednego z czynników umożliwiających rozwój funkcji turystycznej wsi, opracowano mapę kapitału społecznego gmin wiejskich województwa wielkopolskiego, przy wykorzystaniu metody wzorca rozwoju Z. Hellwiga (w oparciu o dostępne dane statystyczne), a następnie podjęto próbę określenia turystycznej funkcji wybranych gmin wiejskich (wskaźnik: Baretje`a-Deferta) oraz przeprowadzono hipotetyczną refleksję wskazującą na synergię analizowanych zjawisk. Uzyskane wyniki pozwoliły określić nie tylko ogólne zasoby kapitału społecznego w badanych jednostkach terytorialnych, ale dały możliwość prześledzenia dwóch odmiennych wzorów społecznej aktywności tworzącej dwa odmienne typy kapitału społecznego. Przeprowadzona w artykule analiza wskazuje, że rozwój funkcji turystycznej możliwy jest tylko na tych obszarach wiejskich, których mieszkańcy i ich włodarze potrafią tak zarządzać posiadanymi zasobami, by poprzez współdziałanie i zaufanie realizować indywidualne i grupowe cele w ramach nieformalnych sieci i organizacji pozarządowych, zwiększając przy tym dostęp do poszczególnych kapitałów dla wszystkich mieszkańców gminy. Turystyka zaś, ma tym większe szanse na sukces, im oferowany produkt jest bardziej spójny, ale jednocześnie pełen zdywersyfikowanych, a zarazem komplementarnych usług, które mogą świadczyć mieszkańcy. W artykule postawiona zostaje hipoteza, że nie tylko kapitał społeczny może mieć wpływ na turystyczny rozwój obszarów wiejskich, ale także sam rozwój funkcji turystycznej wpływa pozytywnie na kapitał społeczny.

Głównym celem badań jest odniesienie obecnego zjawiska związanego z emigracją zarobkową na terenie powiatu wadowickiego do sytuacji z okresu międzywojennego XX wieku. Zakres terytorialny oraz dobór próby (mieszkańców powiatu) uwzględnia najsilniejszą i najsłabszą emigrację w zależności od jej rodzajów w tym okresie. Badania mają charakter porównawczy. Punkt wyjścia stanowią materiały historyczne zawierające informacje na temat wychodźstwa sezonowego, emigracji sezonowej za granicę oraz emigracji zamorskiej w okresie międzywojnia na tym terenie. W celu zdiagnozowania omawianego zjawiska na badanym terenie przeprowadzono badania z mieszkańcami powiatu techniką wywiadu wg kwestionariusza.

W artykule omówiono zagadnienie partnerstwa i jego roli w zarządzaniu rozwojem regionalnym i obszarami wiejskimi; partnerstwo należy uznać jako jedną z możliwości działania na rzecz interesów regionu. Partnerstwo uznaje się za perspektywiczną formę współdziałania podmiotów, która w przyszłości może znacznie przyczynić się do rozwoju regionu i gospodarki regionalnej. W artykule przedstawiono opinie odnośnie poszczególnych zagadnień wyrażone przez grupę podmiotów (małych i średnich przedsiębiorstw) działających w dwóch regionach Słowacji. Wyniki badań wskazują na różny stosunek badanych przedsiębiorstw do tworzenia partnerstwa. W rejonie Trencina widać większą gotowość do tworzenia partnerstwa i aktywnego współdziałania. Z kolei w rejonie Presova obserwuje się mniejszą chęć tworzenia partnerstwa, a i aktywna współpraca w ramach partnerstwa jest mniejsza. Dowodzi to różnego postrzegania partnerstwa w różnych regionach Słowacji.

Szerokie działania z zakresu public relations (PR), w tym kreowanie pożądanego wizerunku organizacji biznesowej, stwarza możliwość budowania dodatkowej jej wartości i wyróżnienia spośród konkurentów. Stąd zarządzanie wizerunkiem w dzisiejszym, turbulentnym otoczeniu stało się niezwykle ważne. Szczególnie istotne jest to dla przedsiębiorstw usługowych, których produkty składają się z łańcucha usług różnych ogniw pośrednich, gdyż ich działania przekładają się na ostateczne postrzeganie firmy. Na zarządzanie wizerunkiem organizacji składają się dwie grupy działań: podejmowane w otoczeniu wewnętrznym i są to głównie polityka personalna i komunikacja wewnętrzna, oraz te podejmowane w otoczeniu zewnętrznym takie jak: budowanie tożsamości, zarządzanie kryzysowe, media relations, a także często ignorowane: wystrój pomieszczeń, jakość obsługi klienta, zachowanie i wygląd pracowników, działania z zakresu odpowiedzialności społecznej, a nawet rodzaj podejmowanych kampanii promocyjnych. Celem artykułu jest analiza działań mających bezpośredni lub pośredni wpływ na kreowanie wizerunku organizacji biznesowej zarówno w jej otoczeniu wewnętrznym jak i zewnętrznym.

W artykule prezentuje się ideę Wspólnotowego Systemu Ekozarządzania i Audytu (EMAS) oraz doświadczenia polskich organizacji w jego wdrażaniu. Autor wskazuje sposób, korzyści, jakie może przynieść wdrożenie, ale także analizuje bariery i trudności w jego uruchomieniu. W unijnym rejestrze EMAS (stan na 19.12.2008 r.) znajdowało się 4256 organizacji i ponad 6740 obiektów. W porównaniu do Niemiec (1419 organizacji), Hiszpanii (1033 organizacje), czy Włoch (939 organizacji), a nawet Czech (33 organizacje), w rejestrze EMAS jest zaledwie 16 organizacji i 25 obiektów z Polski. Wśród zarejestrowanych organizacji z Polski przeważają firmy duże, brak przedsiębiorstw z sektora MSP. Największa koncentracja wdrożonych systemów EMAS w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców występuje w: Austrii (32 organizacje), Danii i Niemczech (17 organizacji), Włoszech (16 organizacji). W naszym kraju to zaledwie 0,42 organizacje. Badania dowodzą, że system ten w Polsce ciągle jest mało znany, z tego względu promocja jego implementacji wśród organizacji jest celem artykułu. Społeczeństwo polskie i decydenci muszą zrozumieć, że prowadzenie zrównoważonego rozwoju jest nieodzowne, aby środowisko życia ludzi, organizmów żywych nie pogarszało się, a jednocześnie, aby gospodarka rozwijała się. Cele te można osiągnąć poprzez implementację systemu EMAS.

Turbulentne otoczenie wymusza na organizacjach poszukiwanie nowych sposobów radzenia sobie z narastającą konkurencją. Większość przedsiębiorstw zrozumiało, że aby przetrwać należy przede wszystkim orientować swoją działalność na potrzeby i pragnienia klientów oraz, z większą niż do tej pory uwagą, obserwować konkurentów. Analiza konkurentów nie ma jednak służyć porównywaniu się z nimi, w celu dostarczania klientom wartości na wyższym poziomie lub po niższym koszcie, ale przede wszystkim ma służyć wykreowaniu wartości, której konkurenci klientom nie dostarczają. Jednym z takich sposobów, zaprezentowanym w artykule, jest tworzenie innowacji w dziedzinie wartości. W odniesieniu do działań marketingowych polega ona na stworzeniu spójnego, trudnego do skopiowania zestawu narzędzi marketingu - mix, za które uznano wartość dla klienta, koszt dla klienta, wygodę, komunikację oraz personel. Analizę poszczególnych elementów marketingu - mix, w kontekście działań, mających stworzyć innowację w dziedzinie wartości, przeprowadzono w odniesieniu do uczelni publicznych w Polsce. Zaprezentowano wyniki badań, przeprowadzonych wśród studentów Wydziału Zarządzania Akademii Podlaskiej (AP). W kwestii wartości dla klienta, studenci AP za elementy innowacji wartości uznali: e - booki, studia MBA, elastyczne studia, liczbę wydziałów oraz nowoczesne kierunki. Koszt dla klienta tworzyły koszty utrzymania (w przypadku studiów stacjonarnych) oraz czesne (w przypadku studiów niestacjonarnych). Lokalizacja, baza lokalowa, e-learning oraz wykłady multimedialne stanowiły dla studentów AP elementy wygody dla klienta. Natomiast wymiana zagraniczna, prestiż uczelni (przekształcenie w uniwersytet) oraz jakość stron WWW można uznać za składowe komunikowania się z klientem.

Praca przedstawia recenzję książki pt. Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw. Teoria i praktyka, autorstwa Jadwigi Adamczyk. Słowa kluczowe: społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw, przedsiębiorczość Koncepcja społecznej odpowiedzialności zaprezentowana w XIX w. przez A. Carnegie jest jednym z narzędzi tworzenia przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw na rynku. Jej pojęcie i zakres oraz kryteria oceny są niejednoznaczne i wciąż dyskutowane w literaturze. Problematyka ta ma charakter interdyscyplinarny. Jadwiga Adamczyk reprezentuje w swojej pracy podejście ekonomiczne. Treść książki spełnia oczekiwania szerokiego kręgu odbiorców zarówno tych ze strony nauki jak i praktyki gospodarczej. W wielu ośrodkach naukowych w Polsce problem społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw stanowi przedmiot badań, konferencji, seminariów czy wykładów.