Badania przeprowadzono w stadzie, w którym średnioroczny stan krów w 2008 roku wynosił 185 osobników, a przeciętna roczna wydajność 8009 kg mleka. Zwierzęta utrzy mywano w oborze wolnostanowiskowej na głębokiej ściółce i żywiono w systemie TMR. W ana lizie statystycznej uwzględniono wpływ na kształtowanie się wskaźników płodności następujących czynników: wiek w dniu pierwszego wycielenia, kolejne wycielenie, sezon wy cielenia, wydajność mleka w laktacji standardowej oraz długość pełnej laktacji i okresu zasu szenia. Stwierdzono, że na wartości podstawowych wskaźników płodności krów wpływały wszystkie analizowane czynniki. Należy jednak podkreślić, że ich wpływ był zróżnicowany. W największym stopniu na wskaźnik inseminacji, długość okresu międzyciążowego i między wycieleniowego wpłynęła długość laktacji oraz okresu zasuszenia. Pogorszenie się wskaźni ków płodności obserwowano także w przypadku wydajności w laktacji standardowej powyżej 8 tys. kg mleka. Może to sugerować, że zwiększenie wydajności mleka do 8 tys. kg nie obniży istotnie sprawności rozrodu.

Analizowano zależności pomiędzy polimorfizmem GH/HaeII a cechami użytkowości tucznej i rzeźnej tuczników. DNA do badań izolowano z pełnej krwi 369 tuczników należących do pięciu grup rasowych: Landrace, Landrace x Duroc, Landrace x Yorkshire, (Landrace x Yorkshire) x Duroc, (Landrace x Yorkshire ) x (Duroc x Pietrain). Częstość występowania alleli polimorfizmu GH/HaeII wynosiła odpowiednio: A – 0,168 i C – 0,832. Porównując liczebności obserwowane w grupach genotypowych GH/HaeII z liczebnościami teoretycznie skalkulowanymi zgodnie z regułą Hardy’ego-Weinberga nie stwierdzono różnic statystycznie istotnych. Wykazano istotny statystycznie wpływ grupy rasowej na badane cechy użytkowości tucznej i rzeźnej oraz wykazano statystycznie istotną interakcję między grupą rasową a polimorfizmem GH/HaeII dla tempa wzrostu tuczników. Wykazano, że sam polimorfizm GH/HaeII nie różnicował w sposób statystycznie istotny żadnej z analizowanych cech użytkowości tucznej i rzeźnej badanej grupy tuczników.

Badania wykonano na 80 kaczkach typu Pekin ze stad P44 i P55, po 20 kaczorów i 20 kaczek z każdego rodu. Ptaki utrzymywano w budynku zamkniętym, w kojcach na głębokiej ściółce i żywiono ad libitum przemysłowymi mieszankami dla drobiu wodnego. Kaczki P44, w porównaniu z P55, miały większą masę ciała w wieku ośmiu tygodni (3396 i 3333 g) oraz istotnie dłuższy grzebień mostka (14,4 i 13,8 cm). Kaczki P44 zużywały mniej paszy na przyrost 1kgmasyciała (2,46 kg) oraz charakteryzowały się większą wartością europejskiego wskaźnika wydajności (241 punktów) niż kaczki P55 (2,58 kg i 225 punktów). Wydajność rzeźna była duża, wynosiła 67,8% u P44 i 67,5% u kaczek P55. Tuszki kaczek P44, w porównaniu z P55, zawierały więcej skóry z tłuszczem podskórnym (31,7% : 30,0%) i tłuszczu sadełkowego (1,7 i 1,4%), a nieznaczne mniej pozostałych składników tuszki, w tym mięśni piersiowych (13,2 i 13,7%) i mięśni nóg (12,2 i 12,6%).

Przeprowadzone badania miały na celu oszacowanie współczynników korelacji fenotypowych pomiędzy parametrami określającymi dojrzałość rozpłodową loszek mieszańców ras wbp x pbz przed pierwszym pokryciem a wynikami ich użytkowości rozpłodowej w pierwszym i drugim cyklu reprodukcyjnym. Stwierdzono istotne zależności pomiędzy wiekiem pierwszego krycia loszek a liczbą prosiąt w 21. dniu i liczbą prosiąt odsadzonych (0,282*; 0,276*), pomiędzy masą ciała loszek w dniu pierwszego pokrycia a liczbą prosiąt urodzonych w 21. dniu, odsadzonych i masą miotu w 1. i 21. dniu życia oraz średnią masą prosięcia w 21. dniu (0,482**; 0,507**; 0,490**; 0,381**; 0,509**; 0,234*). Istotne współczynniki korelacji stwierdzono również pomiędzy grubością słoniny nad łopatką (P1a) w dniu pierwszego pokrycia a liczbą prosiąt urodzonych ogólnie (0,311*) oraz w 21. dniu życia (0,272*) i w dniu odsadzenia (0,265*). Grubość słoniny na grzbiecie w punkcie P2a była istotnie skorelowana z liczbą prosiąt żywo urodzonych (0,314*) w 21. dniu (0,248*) i w dniu odsadzenia (237*). Uzyskane w prezentowanych badaniach współczynniki korelacji fenotypowych wskazują, że dążąc do poprawy efektywności cech rozrodczych należy monitorować parametry podczas pierwszego krycia loszek, włączając do ich oceny dodatkowe kryteria, jakimi mogą być grubość słoniny, mierzona przed pierwszym kryciem nad łopatką oraz na grzbiecie za ostatnim żebrem.

Celem pracy było zbadanie wpływu liczby komórek somatycznych na zawartość mocznika w mleku krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej (N = 390) i czerwono-białej (N = 86) utrzymywanych w jednym z gospodarstw Wielkopolski. Stwierdzono, że poziom mocznika w mleku krów ocenianych genotypów mieścił się w przyjętej normie, przy czym wyższymi wartościami tego parametru charakteryzowały się krowy rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czerwono-białej. W mleku krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej, o zróżnicowanym udziale genów rasy holsztyńsko-fryzyjskiej, wykazano spadek zawartości mocznika w miarę wzrostu liczby komórek somatycznych. Biorąc pod uwagę wydajność dobową mleka oraz mleka standaryzowanego (4%-FCM), najkorzystniejszymi wynikami charakteryzowały się zwierzęta o najniższej zawartości komórek somatycznych w mleku.

Celem pracy było określenie zależności między schorzeniami układu rozrodczego a intensywnością brakowania i produkcyjnością życiową krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej. Badania przeprowadzono w dużym stadzie. Analizując intensywność i przyczyny ubycia zwierząt według kodów systemu SYMLEK wykazano, żenajwięcej zwierząt (40,67%) brakowano z grupy jałowość, choroby układu rozrodczego. Najczęstszą przyczyną brakowania zwierząt z tej grupy była jałowość (71,67%), kolejnymi pod względem malejącej frekwencji przyczynami usunięć zwierząt ze stada były: zatrzymanie łożyska z powikłaniami (7,08%), uszkodzenie więzadła miednicy (6,23%), zaleganie poporodowe (4,81%), guzy i zrosty macicy (3,40%) oraz zapalenie macicy (2,83%). Pozostałe szczegółowe powody ubyć krów z tej grupy stanowiły niewielki udział od 1,42 do 0,57%. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała istotny wpływ wybranych przyczyn brakowania z grupy jałowość, choroby układu rozrodczego na: długość życia, użytkowania i doju oraz cechy życiowej użytkowości mlecznej za wyjątkiem wydajności tłuszczu w przeliczeniu na dzień użytkowania i doju.

Badania prowadzono w stadzie reprodukcyjnym 5-letnich nandu (Rhea americana). Inkubacji poddano 62 jaja pochodzące z około szczytowego okresu nieśności ptaków. W czasie klucia odnotowywano przypadki udzielania pisklętom pomocy. Na podstawie przeprowadzonej analizy odpadu powylęgowego wyodrębniono trzy grupy: I skorupy jaj, z których pisklęta wykluły się samodzielnie, II – skorupy, z których pisklęta wykluły się z pomocą obsługi, III – w której zarodki zamarły podczas embriogenezy. Stwierdzono, że pisklęta nandu wymagały często pomocy podczas klucia, a ich względna masa (niespełna 60%) w dniu wyklucia kształtowała się na niskim poziomie. Analiza ultrastruktury skorupy wykazała, że największe brodawki wystąpiły w skorupach, po pisklętach wyklutych samodzielnie. Istotnie mniejsze stwierdzono w grupach, w których zarodki zamarły lub pisklęta w czasie klucia potrzebowały pomocy. Stwierdzono ponadto, że największą liczbą brodawek na jednostce powierzchni cechowały się skorupy po pisklętach wyklutych bez pomocy. Można zatem sądzić, że budowa tej warstwy, aszczególnie gęstość brodawek, ma związek z wynikami wylęgów.