Praca miała na celu określenie mocy absorbowanej przez bulwę ziemniaka w trakcie jej mikrofalowego ogrzewania z uwzględnieniem jej właściwości elektrycznych i cech biometrycznych. Sadzeniaki ziemniaka, umieszczone we wnęce mikrofalowej o pojemności 15,7 dm³, napromieniano przez 10 s mikrofalami o częstotliwości 2,45 GHz generowanymi przez magnetron o mocy 100 W. Wyniki badań wskazują, że przyjęta w doświadczeniu metoda pozwala na oszacowanie energii mikrofal, pochłoniętej przez napromienianą bulwę ziemniaka, i wyrażenie jej poprzez wielkość mocy absorbowanej.

W pracy przedstawiono wyniki badań zmiany wilgotności mąki uzyskanej z ziarna pszenicy poddanego różnym sposobom obróbki przed przemiałem. Przebadano 3 odmiany pszenicy jarej. Ziarno o różnej wilgotności początkowej nawilżano w różnych warunkach ciśnienia, a następnie poddawano działaniu promieni podczerwonych przez 90 i 150 s. Przygotowane w ten sposób ziarno poddano przemiałowi, a następnie oznaczono wilgotność uzyskanej mąki. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że z ziarna poddanego nawilżaniu w ciśnieniu niższym od atmosferycznego uzyskano mąkę o wyższej wilgotności, przy takim samym czasie ogrzewania promieniami podczerwonymi.

Celem badań o charakterze metodologicznym była analiza możliwości wykonania oceny porównawczej kształtowania się wilgotności względnej powietrza wewnętrznego pod wpływem odmiennych konsystencji pożywienia, przy dwóch czynnikach zakłócających, to znaczy w budynkach znajdujących się w różnych rejonach Polski i dla pomiarów niewykonywanych w tym samym czasie. Parametry cieplno-wilgotnościowe powietrza mierzono w wybrane dni trzech miesięcy wiosennych oraz jesiennych w grupie pomieszczeń, w których zwierzętom podawano suchą paszę do karmników, oraz w pomieszczeniach z rurociągami transportującymi płynną paszę do koryt. Temperatura i wilgotność względna powietrza w każdej grupie wyraźnie uzależnione były od klimatu zewnętrznego, dlatego ocena oddziaływania konsystencji paszy na warunki wilgotnościowe w badanych grupach pomieszczeń nie była możliwa. Uzyskane wyniki potwierdziły bardzo istotny wpływ środowiska badań na rzetelność charakterystyki porównawczej zróżnicowania mikroklimatu w różnych budynkach inwentarskich.

Głównymi czynnikami decydującymi o właściwościach wędzonych produktów są sposób i warunki wytwarzania dymu oraz gatunek użytego drewna. Najczęściej do wytwarzania dymu wykorzystuje się drewno lub zrębki twardych drzew liściastych. Dym może być wytwarzany przez powolne, kontrolowane spalanie (piroliza) lub tarcie drewna o określonej wilgotności. Proces wędzenia prowadzi się w różnych temperaturach, przy różnej gęstości dymu i cyrkulacji powietrza w komorze wędzarniczej. Niewłaściwe warunki wędzenia, a zwłaszcza wytwarzania dymu wędzarniczego, mogą sprzyjać nadmiernej kumulacji w wędzonych produktach wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA), spośród których 16 jest uznanych za niebezpieczne dla zdrowia, potencjalnie rakotwórcze. Zagrożenie takie jest wyeliminowane, jeżeli zamiast tradycyjnego sposobu wędzenia stosuje się płynne preparaty dymu wędzarniczego, uzyskiwane przez usunięcie z kondensatu dymu szkodliwych WWA oraz substancji smolistych. Preparaty takie spełniają wszystkie funkcje tradycyjnego dymu wędzarniczego, to jest tworzą charakterystyczną, delikatną barwę wędzonego produktu, nadają aromat oraz działają bakteriobójczo i antyoksydacyjnie, przyczyniając się do przedłużenia okresu trwałości.

W pracy przedstawiono zaprojektowane, wykonane i wstępnie przetestowane urządzenie wyposażone w moduł pomiarowy pozwalający na precyzyjne wyznaczanie drogi i czasu przejścia fali ultradźwiękowej przez materiał. Moduł pomiarowy pozwala na łatwą i szybką wymianę głowic ultradźwiękowych niezależnie od ich kształtu.