Artykuł podejmuje problem teoretycznych i empirycznych zależności pomiędzy standardem życia, jakością życia, globalizacją i konkurencyjnością krajów. Pomimo iż ekonomiści nie są przekonani co do przydatności koncepcji konkurencyjności krajów, argumentując, iż to przedsiębiorstwa i gałęzie przemysłu a nie kraje konkurują gospodarczo, opinia publiczna, dziennikarze i politycy wydają się być zdania, że problem konkurencyjności jest ważny. Przykładem tego jest fakt, iż jednym z celów Unii Europejskiej jest stać się najbardziej konkurencyjną gospodarką w świecie. Co więcej, ekonomiści twierdzą, że globalizacja gospodarcza może doprowadzić do poprawy dobrobytu dla wszystkich. W tym przypadku opinia publiczna jest bardziej sceptyczna. Co więcej, nie tylko ogólna opinia publiczna, ale również naukowcy inni niż ekonomiści wydają się twierdzić, iż standard życia i jakość życia są w niewielkim stopniu skorelowane ze sobą. Autorzy uzyskali w niniejszych badaniach wyniki wskazujące na silną korelację pomiędzy głównymi zmiennymi. Innymi słowy, przyjęte hipotezy zostały potwierdzone.

W artykule przedstawiono problematykę z obszaru rynku nieruchomości, dotyczącą zagadnienia ustalania wysokości wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości. Wynagrodzenie jest utożsamiane z pojęciem ekonomicznym i z reguły oznacza zapłatę za zrealizowaną usługę. Dotyczy to głównie zapłaty za wykonaną pracę albo udostępnioną rzecz lub nabyte prawo na warunkach określonych w umowie. Wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości powinno więc obejmować spodziewane korzyści z tytułu ewentualnej umowy najmu lub dzierżawy, która zostałaby zawarta, gdyby nieruchomość nie została zajęta. W gospodarce rynkowej wynagrodzenie takie powinno opierać się na danych rynkowych, co jednak może wiązać się z trudnościami z uwagi na ograniczony dostęp do zawartych umów dzierżawy. W pracy autorzy przedstawili problemy związane z praktycznym wyznaczeniem strumieni dochodów z nieruchomości rolnych, a następnie zaproponowali własną metodykę dotyczącą wyznaczania wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości.

Współcześnie zarówno teoretycy, jak i praktycy rozwoju regionalnego poszukują nowych lub dotychczas niedocenianych czynników w celu wyjaśnienia społeczno-ekonomicznych procesów wpływających na formowanie regionalnych nierówności. Rozważane jest szerokie spektrum czynników, wśród nich kreatywność rozpatrywana na poziomie pojedynczych jednostek. W celu zbadania zależności pomiędzy kreatywnością a poziomem rozwoju regionalnego wykorzystano współczynnik korelacji Spearmana, który potwierdził ich silny związek. W rozpatrywaniu kreatywności należy jednak wziąć pod uwagę znaczenie takich grup zawodowych jak artyści, zwykle niekojarzeni z oddziaływaniem na rozwój ekonomiczny czy regionalny. Wydaje się jednak, że nadal pozostaje pewne pole do rozważań: na ile rozwój pewnych obszarów przyciąga do nich kreatywnych mieszkańców (a więc zachodzi odwrotna zależność do faktu, że kreatywność mieszkańców wpływa na poziom rozwoju)? Może od pewnego krytycznego momentu to poziom rozwoju jest czynnikiem determinującym wysoką gęstość kreatywnych mieszkańców na jednostkę powierzchni? Odpowiedź nie wydaje się łatwa i wymaga dalszych badań w tym zakresie.

W pracy przedstawiono porównanie dziewięciu gospodarstw rolnych specjalizujących się w produkcji mleka w gminie Kąkolewnica. Podstawą analizy były wyniki ankiety badawczej przeprowadzonej w latach 2008–2010. Na jej podstawie gospodarstwa scharakteryzowano pod względem: powierzchni, struktury uprawy, obsady bydła, wielkości ekonomicznej gospodarstwa oraz współczynników opłacalności. Do porównania gospodarstw pod względem wszystkich badanych cech jednocześnie użyto wielowymiarowej analizy skupień. Na jej podstawie stwierdzono, że badane gospodarstwa można podzielić na dwie grupy. Jedną grupę stanowiły gospodarstwa obszarowo największe, które są jednocześnie podobne do siebie pod względem badanych cech. Drugą grupę tworzyły gospodarstwa o średnim i małym areale, które w większym bądź mniejszym stopniu różniły się między sobą. W tej grupie gospodarstwem najbardziej różniącym się od pozostałych było gospodarstwo 9, które charakteryzowało się znacznie większym areałem, większą obsadą bydła i większymi zbiorami uprawianych roślin. Wielkości te nie były jednak na tyle duże, aby gospodarstwo to zostało przyłączone do skupienia utworzonego przez największe obszarowo gospodarstwa.

Rynek nawozów mineralnych jest jednym z najważniejszych rynków środków produkcji rolnej pochodzenia przemysłowego. Specyfika i znaczenie nawozów mineralnych w rolnictwie sprawiają, że warto zwrócić szczególną uwagę na zagadnienia związane z ich zakupem przez producentów rolnych. W artykule przedstawiono wyniki badań empirycznych dotyczących znaczenia i wpływu marki nawozów na decyzje zakupowe podejmowane przez rolników. Zaprezentowano również wyniki badań dotyczących stopnia znajomości marek nawozów wieloskładnikowych przez producentów rolnych. Wyniki badań wykazały, że marka nawozu jako czynnik kształtujący zachowania rolników na badanym rynku zależy od wieku producentów rolnych i obszaru gospodarstw rolnych. Jak wynika z przeprowadzonej analizy korespondencji, bardzo duży wpływ marki nawozu na decyzje zakupowe cechował producentów rolnych prowadzących gospodarstwa rolne o powierzchni 30–49,99 ha oraz 100 ha i więcej.

Podstawowym celem przeprowadzonego badania było poznanie postaw, a szczególnie zachowań konsumentów w odniesieniu do czynników powodujących zakup mięsa wołowego oraz określenie barier ograniczających wybór tego rodzaju mięsa. Badanie przeprowadzono na 10 grupach konsumentów (gospodynie domowe w wieku 35–65 lat) wykorzystując metodę zogniskowanych wywiadów grupowych. Wyniki badań wskazują, że wołowina jest postrzegana jako mięso o pozytywnych walorach odżywczych, zdrowotnych oraz sensorycznych; jest kupowana ze względu na ważne uroczystości rodzinne. Jednakże popularność tego mięsa jest ograniczona z powodu barier głęboko zakorzenionych w świadomości konsumentów takich jak: (1) cena – wołowina jest mięsem znacznie droższym w porównaniu do innych rodzajów mięs oraz jest mniej wydajna; (2) mięso to wymaga większego zaangażowania konsumenta – jest raczej trudne w przygotowaniu oraz wymaga czasu, w związku z czym konsumenci mają problemy z przygotowaniem tego rodzaju mięsa oraz nie mają gwarancji uzyskania pożądanych efektów kulinarnych. Ostatnim czynnikiem wymienianym przez badanych był (3) brak akceptacji wśród dzieci – konsumentki twierdziły, że dzieci zazwyczaj nie lubią tego mięsa ze względu na jego właściwości sensoryczne.

Powyższe opracowanie stanowi przedstawienie wyników analizy zależności pomiędzy liczbą przyznanych certyfikatów systemów zarządzania, wybranymi danymi makroekonomicznymi, wskaźnikami charakteryzującymi państwa członkowskie UE27. Najsilniejsze korelacje dostrzeżone zostały pomiędzy liczbą certyfikatów a zatrudnieniem w średnich przedsiębiorstwach, wartością wymiany handlowej i wartością inwestycji zagranicznych, powierzchnią, liczbą ludności i dostrzeżono słaby związek z inflacją. O ile problem wpływu certyfikacji na mikroekonomiczną skalę działalności został dość szczegółowo opisany w literaturze, to do chwili obecnej nie można znaleźć wielu opracowań, w których próbuje się znaleźć powiązania pomiędzy liczbą certyfikowanych organizacji w danym kraju a jego kondycją makroekonomiczną.