Tętniak aorty brzusznej (AAA) stanowi dziesiątą z kolei przyczynę śmierci wśród mężczyzn powyżej 55. roku życia. Metodą leczenia tętniaków o średnicy przewyższającej 5,5 cm jest zabieg operacyjny klasyczny lub wewnątrznaczyniowy. Odsetek zgonów i powikłań związanych z zabiegiem wciąż jest wysoki, co sprawia, że prowadzi się liczne badania nad etiopatogenezą, patofizjologią oraz leczeniem tętniaka aorty brzusznej. Opracowano liczne modele zwierzęce AAA. Do badań wykorzystuje się zwierzęta predysponowane oraz modele, u których tętniaka wywołuje się metodami chemicznymi lub fizycznymi. Świnie stanowią dobry model doświadczalny do udoskonalania nowych technik operacyjnych. Wykorzystuje się liczne metody fizyczne (szczególnie operacyjne) w celu wytworzenia tętniaka u świń oraz łączy się metody chemiczne z mechanicznymi, które stale są ulepszane.

Kości są aktywną metabolicznie tkanką podlegającą trwającemu przez całe życie procesowi modelowania. Metabolizm kości kontrolują czynniki systemowe, jak również i lokalne, a znaczącą rolę ogrywa także odpowiednio zbilansowana dieta. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe (WKT) budzą zainteresowanie jako naturalne substancje, które mogą oddziaływać na komórki tkanki kostnej modyfikując ich metabolizm. Są one prekursorami eikozanoidów, które uczestniczą w wielu mechanizmach regulacyjnych. Przy udziale COX powstają prostaglandyny, prostacykliny i tromboksany, natomiast pod wpływem LOX leukotrieny. Z kwasu arachidonowego (AA) pod wpływem COX powstaje m.in. PGE2, która pośredniczy w oddziaływaniu na tkankę kostną hormonów kalcytropowych, cytokin proresorbcyjnych i czynników wzrostu. Prawidłowa suplementacja ogranicza działanie AA, czego skutkiem jest obniżenie poziomu PGE2, a tym samym osłabienie intensywności zmian zanikowych tkanki kostnej. W świetle przeprowadzonych badań dotyczących leczenia, a przede wszystkim profilaktyki, suplementacja diety WKT odgrywa znaczącą rolę w metabolizmie tkanki kostnej zwierząt i ludzi.

Prezentowane badania dotyczyły wpływu stosowania w dawkach pokarmowych krów mlecznych będących w pierwszym okresie laktacji oleju rybnego z wątroby dorsza wraz z mikroalgami morskimi na wybrane parametry biochemiczne krwi i wydajność mleka. Olej rybny wraz z mikroalgami krowy otrzymywały od 7. dnia laktacji przez okres 8 tygodni, w ilości 1% suchej masy dawki pokarmowej. Zastosowane dodatki spowodowały zmniejszenie pobrania paszy, co z kolei doprowadziło do zmniejszonej wydajności mleka. Zaobserwowano również redukcję zawartości tłuszczu i białka w mleku. Zwiększona zawartość w dawce pokarmowej PUFA spowodowała wzrost stężenia triglicerydów, cholesterolu oraz kwasu β-hydroksymasłowego w surowicy krwi. Odnotowano również wzrost stężenia bilirubiny całkowitej, natomiast aktywność enzymów nie wskazywała na zaburzenie funkcjonalne wątroby.