Atrakcyjność miasta jest ważnym czynnikiem tworzenia jego konkurencyjności oraz wizerunku. Na atrakcyjność miasta ma wpływ architektura, która wyraża jego historię, kulturę oraz tożsamość. Nowoczesne i innowacyjne budynki w mieście przyczyniają się do wysokiej jakości życia i zapewniają funkcjonalne oraz estetyczne przestrzenie. W pracy przedstawiono ocenę wpływu innowacyjnej architektury na atrakcyjność Poznania oraz ocenę walorów wybranych nowych obiektów architektonicznych w Poznaniu. Badano opinie mieszkańców miasta i aglomeracji poznańskiej. Oceniono nowe obiekty architektoniczne o różnorodnych funkcjach.

Praca stanowi kontynuację podjętego problemu zapotrzebowania na miejsca wypoczynkowe i rekreacyjne dla coraz liczniejszych mieszkańców Rzeszowa. W wyniku realizacji kolejnych etapów badań (waloryzacja rekreacyjna lasów, inwentaryzacja sieci komunikacyjnej, wywiad terenowy) wytypowano w najbliższym sąsiedztwie Rzeszowa trzy wydzielenia drzewostanowe o najwyższej przydatności do użytkowania rekreacyjnego.

Obecnie konsolidacja gruntów musi być postrzegana w szerszym sensie jako element rozwoju terenu, który jest wprowadzany do celów: tworzenia korzystniejszych warunków gospodarowania, wzrostu wydajności, zmniejszenia kosztów produkcji, tworzenia odpowiedniej infrastruktury, poprawy struktury agrarnej. Celem pracy jest przedstawienie ram instytucjonalnych zabiegu scalenia gruntów w wybranych krajach Europy. W dokumencie przeprowadzono analizę tego postępowania na podstawie zasad obowiązujących w trzech państwach: w Polsce, na Litwie i w Norwegii. Polskę i Litwę wybrano jako państwa z bloku wschodniego, w których przeprowadzono reformy rolne. Z makroekonomicznego punktu widzenia reforma była zjawiskiem niekorzystnym. Parcelacja uderzała w wielkoi średniopowierzchniowe gospodarstwa towarowe produkujące na rynek, w których miejsce powstawały gospodarstwa małe, funkcjonujące głównie na własne potrzeby właścicieli będących w stanie sprzedawać tylko niewielkie nadwyżki wytworzonych produktów. Norwegia to państwo, gdzie istnieją niekorzystne warunki gospodarowania spowodowane położeniem geograficznym, klimatem i ukształtowaniem terenu. W pracy zastosowano metodę analizy logicznej oraz opisowej na podstawie polskiej i zagranicznej literatury przedmiotu. Analizowano głównie wytyczne i przepisy dotyczące scaleń w Polsce, Litwie i Norwegii.

W artykule skoncentrowano się na zagadnieniu, czy wyciąg narciarski jest budowlą w rozumieniu prawa podatkowego, a co za tym idzie i prawa budowlanego. Rozwiązanie tego problemu ma doprowadzić do odpowiedzi czy wyciąg narciarski jako całość podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Dokładne określenie podstawy opodatkowania jest niezbędne, aby prawidłowo naliczyć wysokość podatku. Dodatkowo wskazano na problemy, które wyniknąć mogą z niejednoznacznego uregulowania tego zagadnienia przez ustawodawcę. Opracowanie opiera się na analizie orzeczeń sądów administracyjnych z lat 2002-2012.

System planowania przestrzennego RFN ma za zadanie zapewnienie porządku przestrzennego, jak również złagodzenie konfliktów występujących na różnych płaszczyznach planowania. W artykule przeprowadzono analizę celów i zasad porządku przestrzennego na szczeblu europejskim, federalnym, krajów związkowych i regionalnym w Niemczech. Jest to o tyle ważne, iż ustalenia te wywierają wpływ na treści zawarte w planach przestrzennych szczebla lokalnego. Zasada pionowości systemu planowania wywiera także wpływ na występowanie poszczególnych instrumentów polityki przestrzennej na różnych płaszczyznach. Planowanie regionalne w Niemczech ma na celu konkretyzację celów porządku przestrzennego, które określono w planach i programach przestrzennych w poszczególnych krajach związkowych. Umożliwia także gminom zgłaszanie własnych pomysłów dotyczących przeznaczania terenów na określone cele oraz ich uwzględnianie w planach regionalnych, a co za tym idzie powoduje unikanie ewentualnych konfliktów na szczeblu gminnym w zakresie planowania przestrzennego. W planach regionalnych zawarte są zasady i cele porządku przestrzennego w danym regionie oraz ustalenia, które są wiążące dla wszelkich działań planistycznych na płaszczyźnie lokalnej.

W opracowaniu poruszono zagadnienia odnoszące się do przestrzeni cmentarzy komunalnych oraz ładu przestrzennego. Wybrano elementy przestrzeni istotne w kreowaniu ładu przestrzennego. Celem głównym było opracowanie metody oceny stanu ładu przestrzennego cmentarzy komunalnych oraz jej weryfikacja na wybranym obiekcie badawczym, za który do celów tego opracowania posłużył cmentarz komunalny w Zambrowie. Przedstawiona metoda pozwala na ocenę poziomu stanu ładu przestrzennego w fazie projektowania przestrzeni oraz podczas jej użytkowania. Ocena daje odpowiedź na pytania czy teren zagospodarowano prawidłowo, oraz które z elementów przestrzeni muszą się zmienić. Wyniki jej mogą być ponadto pomocne w podejmowaniu właściwych decyzji podczas prowadzenia prac rewitalizacyjnych na starych cmentarzach komunalnych.

W opracowaniu poruszono zagadnienia odnoszące się do miejskiej przestrzeni parkowej. W wyniku przeprowadzonych badań wybrano elementy przestrzeni mające wpływ na atrakcyjność opisywanego terenu. Posłużyły one do opracowania metody oceny atrakcyjności parków miejskich. W dalszej części opracowaną metodę zweryfikowano na wybranym obiekcie badawczym. Stwierdzono, że przedstawiona metoda pozwala na przeprowadzenie oceny poziomu atrakcyjności tych terenów w fazie projektowania przestrzeni oraz podczas jej użytkowania. Z jej pomocą można uzyskać odpowiedzi: czy teren zagospodarowano prawidłowo, i które z elementów przestrzeni muszą zostać zmienione. Wyniki oceny mogą być ponadto pomocne w podejmowaniu właściwych decyzji podczas prowadzenia prac rewitalizacyjnych.

Każdy obszar podmiejski ma indywidualny charakter wynikający przede wszystkim z lokalizacji, wielkości miasta, procesów industrialnych oraz znaczenia ekonomicznego i socjalnego, jak również czynników historycznych, kulturowych i przyrodniczych. Analizy zmian funkcji krajobrazu są ważne do zrozumienia rozwoju danego obszaru w kontekście wyznaczenia propozycji zrównoważonego kształtowania terenu. Z drugiej strony wyjątkowe walory krajobrazowe oraz preferencje odbiorców w stosunku do szczególnych krajobrazów powinny być także włączone w proces ich oceny. Artykuł dotyczy zmian funkcjonalnych oraz aktualnej analizy krajobrazu obszaru podmiejskiego Getyngi, nazwanego Kerstlingeroder Feld, (Dolna Saksonia, Niemcy) w kontekście preferencji odbiorców. Badaniu podlegały użytkowanie terenu oraz zmiany funkcji. Analizowano mapy archiwalne, monografie oraz stare ryciny i obrazy. Metody eksperckie posłużyły przy wyborze współczesnych elementów krajobrazu. Percepcję kulturowych, wizualnych oraz przyrodniczych elementów krajobrazu przeanalizowano za pomocą metod empirycznych, ilościowych i jakościowych wywiadów. Pokazały one, że najbardziej preferowane były ujęcia (widoki) panoramiczne oraz dominanty krajobrazowe w postaci soliterów i pozostałości drzew. W badaniach wykazano, że metody empiryczne powinny być włączone w system oceny krajobrazu, choćby ze względu na możliwość poznania preferencji odbiorców oraz ich związku z obszarami wiejskimi. Autorzy określili ponadto propozycję zrównoważonych form rekreacji na obszarze Kerstlingeroder Feld w odniesieniu do ochrony jego unikalnych historycznych, przyrodniczych i kulturowych walorów krajobrazowych. Znaczenie takiego postępowania badawczego podkreśla fakt wykorzystania metod historycznych, kartograficznych oraz fotograficznych, jak również empirycznych podczas analiz zmian i analiz wartości krajobrazowych obszarów podmiejskich, co z kolei jest pomocne w przyszłym kształtowaniu krajobrazu danego obszaru.

W miastach znaczący procent terenów zieleni zajmują trawniki. Pełnią one funkcję ozdobną, a na podwórkach osiedlowych, w niektórych parkach i przydomowych ogrodach stanowią miejsca zabaw dla dzieci i odpoczynku dorosłych [Haber 2005]. Zwykle dąży się do utworzenia idealnego trawnika będącego wypielęgnowaną monokulturą traw. Jego utrzymanie wymaga częstego strzyżenia, nawożenia, podlewania, walcowania. To pociąga za sobą koszty i pochłania dużo czasu. Tymczasem z przyrodniczego punktu widzenia, równa, zielona murawa stanowi niemal pustynię. Dla większości owadów i ptaków nie przedstawia żadnej wartości, nie dostarcza pożywienia, ani nie daje schronienia. Małe środki finansowe przeznaczane na pielęgnację tych terenów w wielu miastach powodują, że stają się one terenami o dużym zróżnicowaniu florystycznym. W pracy przedstawiono zróżnicowanie bogactwa gatunkowego trawników miejskich. Wskazano, że na wielu z nich znajdują się gatunki cenne dla owadów, dostarczające nektaru i pyłku (pożytkowe). Podjęto próbę określenia ogólnych zasad, których przyjęcie może przyczynić się do zwiększania różnorodności florystycznej na tych terenach zieleni.