Współczesne układy ruralistyczne na Mazurach składają się głównie z budynków pochodzących z początku XX w. Obiekty te charakteryzują się niezwykłym kunsztem budowlanym i stanowią trzon zabudowy wiejskiej. Niezwykle ważną rolę w ich wizualnym odbiorze pełni detal architektoniczny. Analizowano zabudowę regionalną gminy wiejskiej Ostróda. Do szczegółowych analiz wybrano 8 miejscowości, w których zidentyfikowano wartościowy materiał badawczy. Badania przeprowadzono we wrześniu 2011 r. w: Brzydowie, Durągu, Lichtajnach, Lipowie, Ornowie, Reszkach, Turznicy i Tyrowie. W inwentaryzacji szczególną uwagę zwrócono na: dachy, otwory okienne i drzwiowe oraz wykończenie elewacji. Elewacje istniejących budynków często są tynkowane lub pokrywane sidingiem. Wymiana stolarki okiennej i drzwiowej powiązana jest ze zmianą kształtu otworów, natomiast zmiany pokrycia dachów wpływają negatywnie na odbiór wizualny architektury. Ozdobny detal architektoniczny często jest usuwany lub przykrywany. We współczesnych projektach zauważalna jest marginalizacja znaczenia detalu i maksymalne uproszczenie elewacji budynku.

Budowa urządzeń infrastruktury technicznej przez gminę oraz podziały nieruchomości z reguły wpływają na wzrost wartości nieruchomości. Wielkość tego wzrostu może zależeć od wielu czynników. Celem artykułu jest próba określenia tych czynników oraz wielkości wartości wzrostu na przykładzie gminy Słupsk, położonej w województwie zachodniopomorskim. Badaniami objęto lata 2006-2010. Badając wzrost wartości nieruchomości na skutek ich podziału i budowy urządzeń infrastruktury technicznej, analizowano tylko te czynniki, których wpływ można było określić na podstawie danych pozyskanych z Urzędu Gminy Słupsk. W badaniu uwzględniono: położenie, funkcje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (MPZP), wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej, wielkość działki, liczbę działek po podziale. Z obszaru badań wyłączono nieruchomości, które w MPZP były położone na terenach przeznaczonych na cele rolne lub leśne, a w przypadku jego braku były wykorzystywane na cele rolne lub leśne.

Gospodarowanie nieruchomościami jest przedmiotem zainteresowania nie tylko w Polsce, ale również na arenie międzynarodowej. Problematyka ta jest nadal aktualna, o czym świadczyć może wiele opracowań naukowych, tematyka organizowanych konferencji naukowych, czy też działalność różnego rodzaju organizacji (np. Komisji 7 Międzynarodowej Federacji Geodetów F!G, czy Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa FAO). Celem opracowania jest próba usystematyzowania pojęcia gospodarowania nieruchomościami, a także zdefiniowanie pojęć land management oraz land administration, które pojawiają się w literaturze zagranicznej.

Celem głównym było opracowanie metody oceny stanu ładu przestrzennego terenów wykorzystywanych do turystyki pieszo-rowerowej i jej weryfikacja na wybranym przykładzie. W ramach zadań szczegółowych na podstawie badań ankietowych wyodrębniono elementy przestrzeni istotne dla turystyki pieszo-rowerowej. Nazwano je wskaźnikami oceny stanu ładu przestrzennego i opracowano ich mierniki, podając skalę punktową pozwalającą zróżnicować: stan, rodzaj zagospodarowania i usytuowania ocenianego elementu. Realizacja ostatniego zadania szczegółowego polegała na ustaleniu zasad oceny stanu ładu przestrzennego. Opracowaną metodę zweryfikowano na wybranym obiekcie badawczym.

Celem głównym było opracowanie metody oceny stanu ładu przestrzennego terenów zabudowy zagrodowej oraz jej weryfikacja na wybranym przykładzie. Przedstawiona w opracowaniu metoda pozwala na ocenę poziomu zagospodarowania przestrzeni w aspekcie ładu przestrzennego pojedynczych działek zagrodowych jak też ich skupisk. Wyniki oceny są pomocne w podejmowaniu decyzji podczas prowadzenia prac rewitalizacyjnych jednostek osadniczych oraz na etapie prac planistycznych i projektowych.