Celem pracy jest zaproponowanie użycia techniki komputerowej do zwiększenia dokładności – opracowanej przez Dyrnessa [1965] i stosowanej w naszym kraju – metody wzrokowej oceny uszkodzeń gleby na skutek zrywki drewna, a następnie porównanie otrzymanych (z użyciem obu metod) wyników badań i na tej podstawie wskazanie technologii najmniej uszkadzających glebę. Komputerową obróbką fotografii cyfrowych wykonano z użyciem trzech programów inżynierskich, tj. CorelDRAW 11, AutoCAD R14 oraz Solid Edge V17. Zastosowanie wspomnianej modyfikacji, umożliwiającej wspomaganie oceny wzrokowej jakości uszkodzeń gleby przez technikę elektroniczną, zapewnia uzyskanie obiektywniejszych wyników badań. Na postawie przeprowadzonych badań wykazano, że zrywka zaprzęgiem dwukonnym jest najbardziej proekologiczna spośród badanych technologii, czego dowodem jest najmniejsza powierzchnia z glebą uszkodzoną oraz najmniejsze ubicie gleby.

W pracy przedstawiono wykaz roztoczy z kilku rodzin stwierdzonych w Zoological Collection w Monachium. Po analizie materiału typowego dla kilku gatunków zaproponowano nowe synonimy, a ponadto wyszczególniono wszystkie holotypy i paratypy.

W XIX-wiecznym, zabytkowym parku w Swadzimiu koło Poznania zinwentaryzowano 1886 drzew, krzewów i pnączy z 64 gatunków. Obecnie park jest zaniedbany. Konieczny jest projekt rewaloryzacji obiektu. W zadrzewieniach parku dominują Quercus robur, Robinia pseudoacacia, Acer pseudoplatanus, Carpinus betulus, Q. rubra i Fagus sylvatica, a w warstwie krzewów – Sambucus nigra. Drzewa parku mają najczęściej wysokości od 16 do 20 m, a obwody od 45 do 114 cm. Stan zdrowotny większości z nich jest dobry lub bardzo dobry. Stwierdzono występowanie pojedynczych gatunków rzadkich i zagrożonych. Zinwentaryzowano 101 okazałych drzew z 26 taksonów, wśród których dominują A. pseudoplatanus, A. platanoides, Aesculus hippocastanum, R. pseudoacacia oraz C. betulus. W porównaniu do ewidencji Rataja z 1976 roku w dendroflorze parku są widoczne przemiany w kierunku jej naturalizacji. Drzewostan wymaga cięć i zabiegów pielęgnacyjnych.

Zbadano skład gatunkowy roztoczy z rzędu Mesostigmata w gniazdach gąsiorka i srokosza w regionie Wielkopolski (centralna Polska). Łącznie zebrano 15 prób (ptasich gniazd) w maju 1999 roku. Wynikiem tych badań była identyfikacja i klasyfikacja 81 osobników przynależących do 13 gatunków. Najliczniejszym gatunkiem był Alliphis halleri.

Celem pracy było określenie właściwości fizykomechanicznych płyt OSB poddanych próbie gotowania. W badaniach użyto płyty OSB/3 i OSB/4 o grubościach 12, 15 i 22 mm, wyprodukowane w latach 2002 i 2009. Wszystkie poddane badaniom płyty były zaklejane w warstwie wewnętrznej za pomocą PMDI, a w warstwach zewnętrznych – MUPF. Z przeprowadzonych badań wynika, iż płyty OSB/3 o grubości 15 mm i płyta OSB/4 wykazują bardzo dużą odporność na działanie próby gotowania. Po przeprowadzonym bowiem teście spełniają w zakresie właściwości mechanicznych wymagania określone w odpowiednich normach.