W opracowaniu przedstawiono wartość strat, powstałych w wyniku oddziaływania huraganu w 2012 roku, lasów na przeciętnym przyroście drzewostanów na terenie Nadleśnictwa Trzebciny. W pracy z jednej strony wyliczono i przedstawiono wartość strat na przyroście drzewostanów, a z drugiej przedstawiono obszerną dyskusję na temat problematyki szacowania wartości strat powodowanych przez huragany. Na podstawie wykonanych badań na terenie analizowanego Nadleśnictwa Trzebciny stwierdzono, że wielkość utraconych korzyści – wynikających z obniżenia przyrostu drzewostanów wywołanego ich zniszczeniem przez huraganowy wiatr – osiągnęła wartość 887 869,81 zł. Po przeprowadzonej analizie uzyskanych wyników badań i doniesień literaturowych autorzy doszli do konkluzji, że przy określaniu sumarycznej finansowej wielkości strat powodowanych przez huragany w lasach należy uwzględniać nie tylko nakłady bezpośrednie, ale również straty na analizowanym przyroście drzewostanów.

Dotychczas w Polsce Enedreytes sepicola (Coleoptera: Anthribidae) został wykazany na miejscach rozproszonych niemal w całym kraju i wszędzie występował nielicznie. W pracy zebrano dane o występowaniu tego rzadko i lokalnie występującego przedstawiciela rodziny kobielatkowatych oraz opisano nowe stanowisko z Nadleśnictwa Nowa Sól w RDLP Zielona Góra. Osiem chrząszczy (5♂ i 3♀) zostało wyhodowanych w martwych gałęziach grabu pospolitego (Carpinus betulus). Stanowisko na terenie nadleśnictwa jest jednym z najdalej wysuniętych na zachód miejsc występowania gatunku na terenie Polski, a zarazem jest pierwszym jego stwierdzeniem w lasach województwa lubuskiego. Ponadto na podstawie literatury krajowej i zagranicznej przeprowadzono syntetyczny przegląd danych dotyczący biologii, ekologii i rozmieszczenia tego saproksylicznego gatunku.

W pracy przedstawiono zróżnicowanie roślinności obszaru Natura 2000 „Bagno Chlebowo” na podstawie analizy zdjęć satelitarnych Landsat 7 i 8. Opracowania teledetekcyjne obejmowały analizy: wskaźników wegetacyjnych NDVI, RVI, zawartości chlorofilu-a w wodzie, zmian pokrycia roślinności w kompozycjach barw nierzeczywistych i w świetle widzialnym. Analizę zobrazowań odniesiono do badań terenowych.

Inwestycja w postaci zakładanego drzewostanu jest źródłem różnych przepływów pieniężnych: dodatnich (przychody) i ujemnych (koszty). Rachunek ekonomiczny takiej inwestycji realizowanej w różnych momentach czasowych wymaga dyskontowania i prolongowania takich przepływów do wspólnych punktów odniesienia. Praca dotyczy analizy kosztów odnowienia lasu w Nadleśnictwie Borki w latach 2007–2013. Badaniami objęto następujące typy siedlisk leśnych: las mieszany świeży (LMśw), las świeży (Lśw) oraz las wilgotny (Lw). Prace odnowieniowe wykonywano z zastosowaniem rębni złożonych. W danych uwzględniono koszty związane z robocizną oraz materiałem sadzeniowym w rozróżnieniu na wyszczególnione typy siedlisk leśnych. Zastosowano w pracy różne warianty stopy procentowej do modyfikacji sumarycznych kosztów poniesionych na badanych powierzchniach. Analiza statystyczna potwierdziła zróżnicowanie tych kosztów w zależności od uwzględnienia ich zmiany wartości w czasie. Przeprowadzone analizy statystyczne nie potwierdziły, że rodzaj siedliska ma wpływ na zróżnicowanie badanych kosztów.

W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu warunków środowiskowych wyrażonych typem siedliskowym lasu na miąższościowe nasilenie wykonywania trzebieży. Porównano miąższość surowca drzewnego pozyskanego na różnych siedliskach podczas wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych (trzebież wczesna pozytywna – TWP i trzebież późna pozytywna – TPP). Na podstawie wykonanych badań stwierdzono, że nasilenie trzebieży na siedliskach borowych było większe niż na siedliskach lasowych. Zauważono również wpływ siedlisk leśnych na natężenie trzebieży wykonywanych w obrębie danej grupy siedliskowej (siedliska lasowe i borowe). Na siedliskach borowych największą miąższość surowca drzewnego pozyskano na siedlisku boru mieszanego świeżego (BMś – 27,05 m³/ha), a najmniejszą na siedlisku boru świeżego (Bśw – 23,66 m³/ha). Na siedliskach lasowych najwyższą miąższość pozyskanego surowca uzyskano na siedlisku lasu mieszanego wilgotnego (LMw – 20,07 m³/ha), a najniższe – na siedlisku lasu świeżego (Lśw – 9,65 m³/ha). Największe miąższościowe natężenie trzebieży na siedliskach lasowych było mniejsze niż najmniejsze natężenie trzebieży na siedliskach borowych. Analizując rodzaj przeprowadzonych zabiegów, stwierdzono, że większe miąższościowe natężenie trzebieży występuje w TPP. Tylko na siedlisku BMw pozyskano większą miąższość surowca drzewnego w TWP w porównaniu z TPP.

Coraz większe zagrożenie środowiska przyrodniczego oraz potrzeba upowszechniania i promowania zachowań proekologicznych przyczyniają się do wzrostu znaczenia przedsięwzięć edukacyjnych dla społeczeństwa. Działalność ta dotyczy różnych dziedzin: ochrony przyrody i środowiska, działalności oświatowej i politycznej, z uwzględnieniem różnych grup społecznych, organizacji i instytucji. W pracy przedstawiono najważniejsze krajowe akty prawne oraz dokumenty państwowe dotyczące edukacji ekologicznej i edukacji przyrodniczo-leśnej. Wskazano na ich wzajemne powiązania oraz ocenę w kontekście pozytywnego oddziaływania na świadomość ekologiczną społeczeństwa, z uwzględnieniem działalności Lasów Państwowych. Proces tworzenia regulacji prawnych w odniesieniu do edukacji ekologicznej jest procesem długotrwałym wymagającym systematycznego aktualizowania i udoskonalania prawa. W zakresie edukacji należy dążyć do wypracowania wspólnych płaszczyzn współpracy między jednostkami oświatowym a edukatorami leśnymi. Wynikiem tej współpracy powinno być opracowanie wspólnych standardów i podstaw programowych dla różnych poziomów kształcenia.

Artykuł zawiera wyniki badań nad rozkładem drewna twardzielowego sosny z dolnej i górnej części strzały przez Porodaedalea pini. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że drewno twardzielowe z dolnej i górnej części strzały jest rozkładane w tym samym tempie. Stwierdzono, że rozkład drewna był determinowany przez izolat grzyba.

Celem pracy było określenie jakości osobniczej samców saren pozyskanych na terenie naszego kraju w latach 1876–2005 oraz sprawdzenie wpływu na wycenę ostateczną wysokości parostków, ich masy i objętości. Do badań wykorzystano dane dotyczące parostków saren zestawione w Katalogu trofeów łowieckich 2005 (Dziedzic, 2005). Łącznie w rejestrze znalazły się 1152 trofea złotomedalowych rogaczy, które mieściły się w przedziale 130–226,68 pkt CIC. Jakość osobnicza sarny w Polsce jest bardzo wysoka, a liczba złotomedalowych parostków kozłów wzrastała systematycznie do 2005 roku. Tylko w ostatnim pięcioleciu badanego okresu, tj. w latach 1999–2005, liczba złotomedalowych trofeów wyniosła 47. Największy wpływ na sumaryczną liczbę punktów w wycenie medalowej parostków miały masa oraz objętość, które średnio stanowiły odpowiednio: 34,7% i 47,3% ich całkowitej sumy punktów.