W pracy scharakteryzowano wykorzystywane w praktyce sposoby cięcia surowców i produktów spożywczych drutem, ultradźwiękami, wodą i laserem oraz przeprowadzono ich analizę. Wykazano wady i zalety metod cięcia, uwypuklając ograniczenia związane z niestandardowymi technikami tej obróbki.

Liście morwy białej (Morus alba L.) są bogatym źródłem związków biologicznie aktywnych, a wywodząca się z Chin roślina od wieków stosowana w leczeniu różnych dolegliwości zdobyła w Polsce uznanie dzięki właściwościom obniżającym poziom glukozy we krwi. Celem pracy było określenie wpływu czasu parzenia naparów z liści morwy białej (Morus alba L.) na zawartość w nich związków polifenolowych oraz ich aktywność antyoksydacyjną wyznaczoną metodą redukcji wolnego rodnika DPPH. Z badań wynika, że zawartość polifenoli w przeliczeniu na kwas galusowy waha się w granicach od 48,61 mg·dm^-3 ±0,03 do 152,63 mg·dm^-3 ±0,02 zależnie od początkowej temperatury oraz czasu parzenia. Podobna zależność występuje w przypadku zawartości flawonoidów, którą oznaczono na poziomach od 24,39 mg·dm^-3 ±0,03 do 123,14 mg·dm^-3 ±0,15. Zdolność do redukowania rodnika antyoksydacyjnego DPPH wahała się w granicach od 48,91 do 94,05. Uzyskane wyniki potwierdzają ścisłą zależność zawartości związków fenolowych w naparach ziołowych od czasu i temperatury parzenia.

Sposób oceny kompetencji laboratoriów przedstawiono poprzez badanie biegłości, w którym wzięło udział 14 laboratoriów urzędowego nadzoru (Zakłady Higieny Weterynaryjnej) oraz laboratorium referencyjne (Krajowe Laboratorium Pasz) jako organizator. Wykonano 96 badań jednorodności, analizując łącznie w 180 próbkach pierwotnych zawartość składników kluczowych. Otrzymano 576 wyników badania: chlorków^- (156), wapnia (156), cynku (132) i miedzi (132). Wyniki badania stopnia wymieszania mieszanek paszowych (współczynniki zmienności) były niższe od 10%, co jest górną wartością graniczną zawartą w Instrukcji Głównego Lekarza Weterynarii. Upoważnione laboratoria ZHW uczestniczące w badaniach przedstawiły wyniki o zadowalającej jakości (precyzji) i rzetelności, potwierdzając swoje kompetencje do oceny stopnia wymieszania (homogeniczności) mieszanek paszowych na podstawie analizy makro- (Cl^-, Ca) i mikroelementów (Zn, Cu) w ramach urzędowej kontroli pasz. Opracowano znowelizowaną instrukcję badania homogeniczności, w której uwzględniona została zmienność metody analitycznej.

Celem pracy była analiza porównawcza metod estymacji kosztu wyposażenia elektromechanicznego przeznaczonego dla małych elektrowni wodnych. Dla realizacji celu pracy, funkcje kosztów zostały przekształcone do formy umożliwiającej ich porównanie. Następnie obliczono teoretyczny koszt inwestycji w sprzęt elektromechaniczny dla sześciu istniejących elektrowni wodnych. Podstawowy wniosek z przeprowadzonych badań jest taki, że duże różnice w wynikach uzyskanych przy użyciu różnych metod nie pozwalają na ich proste stosowanie w przypadku planowania rzeczywistej inwestycji w małą elektrownię wodną. W związku z tym istnieje potrzeba przeprowadzenia szeroko zakrojonych badań na podstawie krajowych inwestycji w małe elektrownie wodne, które pozwoliłyby na opracowanie modeli opartych na danych lokalnych oraz stworzenie bazy danych o polskich studiach przypadku.

Obiektem badań były kwasy huminowe (HA), pochodzące z osadów jeziornych. Kwasy huminowe wydzielano metodą dwustopniowej ekstrakcji (A) – ekstrakcja obojętnym roztworem 0,1 mol L-1 Na4P2O7 i (B) – ekstrakcja roztworem alkalicznym 0,1 mol L-1 NaOH. Stwierdzono, że badane kwasy różnią się głównie składem pierwiastkowym i właściwościami spektrofotometrycznymi. Cząsteczki HA ekstrahowanych roztworem 0,1 mol L-1 NaOH (HA-B) zawierają relatywnie więcej atomów wodoru i tlenu niż cząsteczki HA uzyskanych w wyniku ekstrakcji 0,1 mol L-1 Na4P2O7 (HA-A). Ponadto frakcja stabilnych HA-B charakteryzuje się wyższym stopniem utlenienia niż frakcja HAA, luźno związanych z częścią mineralną osadów. Pomiary spektrofotometryczne w zakresie UV-Vis wykazały, że frakcja labilnych HA-A wykazuje silniejszą absorpcję promieniowania niż stabilne HA-B. Świadczą o tym m.in. większe wartości współczynników absorpcji właściwej: c280 i i600. Analiza wartości współczynników spektralnych uwidoczniła różnice w budowie strukturalnej badanych HA. Kwasy huminowe ekstrahowane roztworem alkalicznym (HA-B) to cząsteczki o większych rozmiarach i bardziej skondensowanej strukturze w porównaniu z ekstrahowanymi obojętnym roztworem pirofosforanu sodu (HA-A). Uzyskane dane pokazują, że procedura ekstrakcji może wpływać na właściwości izolowanych kwasów huminowych.