Brak danych dotyczących ilości azotu związanego przez bakterie brodawkowe (Rhizobium galegae), żyjące w symbiozie z rutwicą wschodnią (Galega orientalis Lam.), skłonił autorów do podjęcia badań w tym zakresie. W 2004 roku w doświadczeniu polowym wieloletnim (na glebie kulturoziemnej) określono ilościowo azot pochodzący z biologicznej redukcji N₂ metodą izotopowego rozcieńczenia. Było to możliwe dzięki zastosowaniu na początku wegetacji azotu ¹⁵N w ilości 2 g na 1 m² w formie CO(¹⁵NH₂)₂ o wzbogaceniu 12,12 at %¹⁵N na rutwicę i kukurydzę. Próby rutwicy pobierano w fazie: pąkowania, kwitnienia, końca kwitnienia i dojrzałości pełnej. Określono plon liści, łodyg i strąków, oznaczono azot ogółem, at %¹⁵N i obliczono ilość N pochodzącą z powietrza. Średni plon liści rutwicy wynosił 8,6 t·ha^-1 s.m., łodyg – 6,4 t·ha^-1 s.m., a strąków – 0,2 t·ha^-1 s.m. Zawartość azotu w poszczególnych częściach roślin kształtowała się następująco: w liściach – 32,7 g·kg^-1, łodygach – 16,1 g·kg^-1 i strąkach 45,0 g·kg^-1. Ilość azotu biologicznie zredukowanego przez części nadziemne rutwicy wschodniej wynosiła 312,3 kg N·ha^-1, co stanowiło 89,2% azotu ogółem.

93-99