Celem badań było określenie udziału szczepów enterotoksycznych wśród gronkowców wyosobnionych z żywności pochodzenia zwierzęcego. Materiał do badań stanowiły ogółem 233 próbki: kiełbasy białej surowej (60 próbek), mięsa mielonego indyczego (23 próbki) oraz mleka surowego (150 próbek). Z badanego materiału wyosobniono 57 szczepów gronkowców koagulazododatnich, z czego 56 zaklasyfikowano do gatunku Staphylococcus aureus, a pozostały 1 jako S. intermedius. Zdolność wytwarzania enterotoksyn stwierdzono u 31 szczepów S. aureus (55% szczepów). Ogółem gronkowce enterotoksyczne stwierdzono w 13% badanych próbek żywności. Podział na typy biochemiczne dokonano ze względu na różnice w zdolności rozkładu laktozy, melibiozy oraz wytwarzaniu dihydrolazy argininowej (ADH). Najliczniejszy typ biochemiczny gronkowców (39 szczepów) rozkładał laktozę, wytwarzał ADH i nie rozkładał melibiozy. Nie stwierdzono relacji pomiędzy właściwościami biochemicznymi wyosobnionych szczepów a ich zdolnością do produkcji enterotoksyn.

95-103