Celem obserwacji były badania nad wpływem swoistych bakteriofagów na właściwości nasienia knurów zakażonych pałeczką ropy błękitnej. Badania przeprowadzono na 15 knurach reproduktorach, z których 5 zwierząt zostało doświadczalnie zakażonych Pseudomonas aeruginosa, a pozostałych 10 to samce eksploatowane na Stacji Unasienniania Trzody Chlewnej, u których stwierdzono w worku napletkowym lub nasieniu omawiany drobnoustrój. Wymieniona terapia prowadzona była przez 3 tygodnie. Przed i po leczeniu prowadzono badanie odruchów płciowych, nasienia (objętość, koncentrację plemników, % plemników o ruchu prawidłowym, ich morfologię i przeżywalność), krew obwodową nad zdolnością komórek tej ostatniej do wytwarzania cytokin. Nie stwierdzono istotnych różnic między badanymi odruchami płciowymi przed i po terapii. W zakresie nasienia jedyne istotne różnice statystyczne obserwowano w przeżywalności plemników w rozrzedzalniku BTS, która wzrosła po leczeniu o 230 do 242%. Po terapii bakteriofagowej stwierdzono obniżenie poziomu IL-10 w surowicach i nadsączach znad hodowli komórek stymulowanych LPS-em i niestymulowanych. Uzyskane w badaniach własnych wyniki (poprawa żywotności plemników) uzasadniają w pełni potrzebę terapii bakteriofagowej u knurów reproduktorów zakażonych pałeczką ropy błękitnej.

33-40