W ramach ścisłego doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2002–2004 w Samotworze k. Wrocławia oceniano przydatność trzech rodzajów nawozu azotowego – CAN (27% N), saletry norweskiej (15,5% N) i saletry puławskiej (34% N) –w uprawie jarego jęczmienia browarnego odmiany Scarlett na glebie lekkiej w warunkach deszczowania. Gleba cechowała się średnią zawartością fosforu i magnezu, a dużą – potasu. Odczyn gleby (5,6–6,4) był za niski w stosunku do wymagań jęczmienia browarnego. Przy opadach naturalnych plony ziarna jęczmienia wyniosły od 34,06 dt ^. ha^-1 (2002 r.) do 54,16 dt ^. ha^-1 (2003 r.) Deszczowanie, niezależnie od rodzaju nawożenia azotowego, spowodowało 7,5-procentowy przyrost plonu ziarna. Spośród porównywanych nawozów najlepszy okazał się CAN: stosując ten nawóz, osiągnięto najwyższe plony w obiektach nienawadnianych (45,71 dt ^. ha^-1) i największy przyrost plonów w wyniku deszczowania (średnio o 8,3%). Nawóz ten przyczynił się również istotnie do zwiększenia liczby kłosów na 1 m².

77-83