W latach 1998-2002 w wybranych drzewostanach południowej Polski zarejestrowano 99 powierzchni, na których wystąpiły szkody wyrządzone przez pioruny. Najczęściej występowały one w drzewostanach w VI i V klasie wieku (74%) i I i II klasie bonitacji (70% pogromisk), głównie w terenie stromym (18-30°) (39%), o ekspozycji południowej i północnej wraz z kierunkami pokrewnymi (74%) oraz wzniesieniu 301-700 m n.p.m. (45%). Na 64% pogromisk, oprócz bezpośrednio porażonych, były uszkodzone także drzewa sąsiednie (pogromiska typu A). Na pozostałych (36%) pogromiskach uszkodzone było tylko pojedyncze, bezpośrednio uderzone piorunem drzewo (pogromiska typu B). Najczęściej bezpośrednio porażanymi gatunkami drzew były świerk – 45%, jodła – 37% i sosna zwyczajna – 11%. Udział dębu, modrzewia, daglezji i sosny wejmutki wśród drzew porażonych nie przekraczał razem 7%.

5-23