W pracy podjęto próbę określenia i porównania gęstości umownej i wytrzymałości na ściskanie wzdłuż włókien drewna sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) wyrosłej na gruntach porolnych oraz typowo leśnych. Analizą objęto dwa siedliskowe typy lasu Bśw i BMśw. Rozpatrywano gęstość umowną i wytrzymałość na ściskanie wzdłuż włókien. Stwierdzono, że gęstość umowna drewna sosen wyrosłych w warunkach gruntów porolnych była większa od gęstości drewna sosen pochodzących z gleb typowo leśnych. Badania wykazały występowanie wyraźnej zależności pomiędzy wytrzymałością na ściskanie wzdłuż włókien a gęstością umowną drewna zarówno u sosen pochodzących z gruntów porolnych, jak i typowo leśnych, w obu analizowanych siedliskowych typach lasu. Większy związek pomiędzy rozpatrywanymi właściwościami stwierdzono dla gruntów typowo leśnych (Bśw r = 0,93; BMśw r = 0,88), mniejszy zaś dla gleb porolnych (Bśw r = 0,48; BMśw r = 0,42). Drewno twardzielowe sosen wyrosłych na gruntach porolnych w warunkach siedliskowego typu lasu BMśw wykazywało odmienne właściwości. Drewno to, o dużej gęstości, charakteryzowało się małą wytrzymałością na ściskanie wzdłuż włókien. Drewno pochodzące z drzew wyrosłych w warunkach porolnych nie wykazywało różnic w budowie makrostrukturalnej w porównaniu z drewnem pochodzącym z siedlisk leśnych.

35-47