Celem pracy było określenie długości życia, użytkowania oraz produkcyjności życiowej krów cb (z wysokim udziałem genów bydła rasy holsztyńsko-fryzyjskiej) utrzymywanych systemem wolnostanowiskowym. Korzystając z danych źródłowych zawartych w dokumentach hodowlanych obliczono:

• intensywność brakowania krów w zależności od przyczyny i roku brakowania,
• intensywność brakowania krów w zależności od laktacji i roku ubycia,
• długość życia, użytkowania, liczbę dni doju oraz wydajność życiową krów w zależności od roku ubycia,
• długość życia, użytkowania, liczbę dni doju oraz wydajność życiową krów w zależności od przyczyny brakowania.

Współczynnik brakowania krów w badanym okresie wyniósł 28,18%. Stwierdzono wzrost wartości tego wskaźnika w kolejnych latach badań z 23,82 (2001 rok) do 36,18% (2003 rok). W analizowanych latach najintensywniej usuwano krowy ze stada z następujących przyczyn: jałowości, wypadków losowych i niskiej wydajności. Najczęściej brakowano krowy w drugiej laktacji. W wyniku przeprowadzonych analiz wykazano, że krowy utrzymywane wolnostanowiskowo charakteryzowały się zbyt krótkim okresem życia i użytkowania, przy czym produkcyjność życiowa ich wyrażona w kilogramach mleka, tłuszczu i białka była na stosunkowo wysokim poziomie. Analiza statystyczna nie wykazała różnic między długością życia krów ubyłych z badanych przyczyn. Natomiast stwierdzono, że zwierzęta wybrakowane z wyszczególnionych powodów różniły się między sobą długością użytkowania oraz liczbą dni doju. Najmniej korzystne wartości analizowanych cech użytkowości mlecznej wykazano w grupie krów wybrakowanych z powodu jałowości i wypadków losowych.

13-24