Na 80 koniach dokonano 27 pomiarów biometrycznych. Konie podzielono na trzy grupy ze względu na ich predyspozycje skokowe. Wśród nich były konie znane z zawodów rangi ogólnopolskiej i międzynarodowej. W oparciu o wymiary wyliczono indeksy oraz zastosowano Analizę Składowych Głównych. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że konie o dużych możliwościach skokowych przewyższają pozostałe grupy wysokością w kłębie i krzyżu, dłuższą okolicą przedramienia oraz dłuższym odcinkiem obwodowym kończyny przedniej. Wskazuje to na duże znaczenie długości kości śródręcza trzeciej oraz paliczków w motoryce ruchu. Z cech kończyny tylnej, wpływ na możliwości skokowe ma łączna długość odcinka obwodowego. Szczególnie istotny jest też stosunek tej części kończyny do długości skośnej tułowia. Na podstawie Analizy Składowych Głównych wykazano wyjątkowość budowy niektórych znanych koni sportowych na tle pozostałych badanych osobników.

33-48