W dwóch blisko siebie położonych jeziorach sielawowych (Jezioro Łańskie i jezioro Pluszne) o podobnej powierzchni (ok. 1000 ha) i głębokości (ponad 50 m), charakteryzujących się od wieloleci dużymi wahaniami odłowów sielawy, oceniono metodą odczytów wstecznych Dahl-Lea, tempo wzrostu sielawy, gdyż długość (LT) osobników odławianych z jeziora Pluszne wontonami (gill nets) o takich samych rozmiarach oczek jak stosowane w drugim zbiorniku jest mniejsza – średnio o ponad 2 cm od sielawy łowionej w Jeziorze Łańskim. Analiza tempa przyrastania długości sielawy w tych zbiornikach wykazała szybsze tempo wzrostu w Jeziorze Łańskim. Ocenione testem Studenta różnice pomiędzy średnimi począwszy od drugiego roku życia są bardzo istotne statystycznie (α<0,001). Porównanie tempa wzrostu ocenionego z prób zebranych w okresie tarła 2003 roku i marca 2004 (dla sielawy z jeziora Pluszne oceniono również tempo wzrostu z próby zebranej w lipcu 2005 r.) z wzrostem oszacowanym z prób pozyskanych w latach 60. i 80. wykazało, że sielawa w jeziorze Pluszne obecnie (pierwsze lata XXI wieku) rośnie wolniej. W Jeziorze Łańskim tempo wzrostu nie uległo zmianie. Sielawa w jeziorze Pluszne przyrasta, podobnie jak (sielawa) z jeziora Narie, znanego w minionych dekadach z wolno rosnącej sielawy. Prawdopodobnie niekorzystne obecnie, warunki bytowania starszej sielawy w jeziorze Pluszne (w sezonie letnim przebywa głównie w epilimnionie) przejawiające się nasiloną konkurencją pokarmową, skutkują okresowym niedostatkiem pokarmu i powodują w efekcie spowolnienie tempa wzrostu osobniczego.

29-44