Pozyskiwanie drewna w Polsce odbywa się w sposób ręczno-maszynowy, co wiąże się z dużymi dynamicznymi obciążeniami przy pracy. Realizacja zabiegów pielęgnacyjnych w drzewostanach górskich, także w trzebieży, cechuje się zastosowaniem prostych i jednocześnie pracochłonnych technologii, często ujemnie wpływających na środowisko leśne. Celem pracy jest analiza poziomu wydatku energetycznego operatorów realizujących zadania pozyskaniowe w górskim drzewostanie świerkowym na terenie nadleśnictwa Nowy Targ. Badana technologia obejmowała realizację zabiegów trzebieży późnej z wykorzystaniem do zrywki w drzewostanie wciągarki linowej napędzanej silnikiem pilarki. Prace trzebieżowe wykonywały dwie osoby współpracujące na powierzchni roboczej. Uzyskane wyniki świadczą o istotnym zmniejszeniu wydatku energetycznego operatora pilarki z 24 kJ·min^-1 do około 17,6 kJ·min^-1. Zmniejszenie wydatku energetycznego podczas realizacji trzebieży iglastych, z zastosowaniem przenośnej wciągarki linowej zagregowanej z pilarką spalinową, wskazuje możliwości zwiększenia humanizacji prac operatorów leśnych, na poziomie technologii ręczno-maszynowego wykonawstwa prac.

73-80