Celem badań podjętych na składowisku mokrego odpopielania elektrowni Adamów w Turku była ocena wzrostu wybranych gatunków krzewów zastosowanych do biologicznej rekultywacji składowiska – karagany syberyjskiej (Caragana arborescens), derenia świdwy (Cornus sanguinea) i rokitnika zwyczajnego (Hippophaë rhamnoides). Na siedemnastu powierzchniach eksperymentalnych skałę popiołową pokryto warstwą osadu ściekowego lub gliny zwałowej, a w wybranych wariantach naprawiono chemizm podłoża, stosując dodatkowo kompleksowe nawożenie NPK lub nawożenie azotowe. Pomiary biometryczne obejmowały wysokość krzewów, liczbę i średnicę pni oraz długość rocznych przyrostów pędów. Lepszymi parametrami wzrostu charakteryzowały się karagana syberyjska i rokitnik zwyczajny – krzewy tych gatunków rosły szybciej, wytwarzały więcej pni i miały dłuższe przyrosty roczne niż krzewy derenia świdwy. Wszystkie badane gatunki krzewów osiągały istotnie lepsze wartości cech biometrycznych na podłożach wzbogaconych nadkładem gliny. Nawożenie mineralne nie oddziaływało jednoznacznie na związki między poszczególnymi cechami.

75-86