Celem badań podjętych na składowisku mokrego odpopielania elektrowni Adamów w Turku była ocena wzrostu wybranych gatunków drzew zastosowanych do biologicznej rekultywacji składowiska. Na siedemnastu powierzchniach eksperymentalnych skałę popiołową pokryto warstwą osadu ściekowego lub gliny zwałowej, a w wybranych wariantach podłoża naprawiono chemizm, stosując dodatkowo kompleksowe nawożenie NPK lub nawożenie azotowe. Pomiary biometryczne obejmowały wysokość drzew, liczbę i średnicę pni oraz długość rocznych przyrostów pędów. Lepszymi parametrami wzrostu charakteryzowały się robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia) i oliwnik wąskolistny (Eleagnus angustifolius) – drzewa tych gatunków wytwarzały więcej pni, o większej średnicy i miały dłuższe przyrosty roczne niż klon jesionolistny (Acer negundo). Wszystkie badane gatunki drzew osiągały istotnie lepsze wartości cech biometrycznych na podłożach wzbogaconych nadkładem gliny. Nawożenie mineralne nie oddziaływało jednoznacznie na związki między poszczególnymi cechami.

87-98