Badaniami objęto jeziora Wymój, Sarąg, Łęguty i Isąg, przez które przepływa rzeka Pasłęka, oraz zlewnie tych jezior. Stwierdzono, że jeziora górnej Pasłęki należą do II kategorii odporności na degradację, czyli są zbiornikami umiarkowanie podatnymi na eutrofizację. Zlewnie jezior zakwalifikowano do 4 kategorii, co oznacza, że cechują się dużą możliwością dostarczania materii do jeziora. Badane jeziora wraz ze zlewniami należą do drugiego typu układów ekologicznych zlewnia–jezioro, w których niekorzystne dla jeziora warunki zlewniowe, związane z dużą możliwością dostarczania materii stałej do zbiornika, są równoważone przez dość wysoką odporność samego jeziora na wpływy z zewnątrz. W takim układzie tempo naturalnej eutrofizacji zbiornika powinno być umiarkowane. Jeziora górnej Pasłęki cechuje jednak przyspieszone tempo tego procesu, spowodowane m.in. przez wysoki ładunek związków biogenicznych wnoszonych z wodami rzeki oraz intensywne wykorzystywanie jezior do celów rekreacyjnych.

99-111