Rezerwat przyrodniczy „Owczary” tworzy stosunkowo duże stanowisko słonorośli na Kielecczyźnie. Sprzyja temu zajmowany przezeń obszar (ok. 0,6 ha), występowanie w pobliżu trzech źródeł wód siarczano-słonych oraz rozciągające się wokół nich bagniste ekosystemy trawiaste. Przeprowadzone badania nie wykazały występowania na terenie rezerwatu zbiorowisk roślinnych, które stwierdzono w 1999 r. Niemal całą jego powierzchnię opanowała trzcina pospolita, której ekspansja przyczyniła się do wyparcia niektórych halofitów i ograniczenia liczebności innych. Występowanie nielicznych egzemplarzy halofitów i halobiontów świadczy o tym, że obecne warunki siedliskowe rezerwatu są dla nich niezbyt korzystne. Zmiany były w dużej mierze spowodowane rozprzestrzenieniem się trzciny pospolitej powodującej zacienianie (którego halofity nie tolerują) oraz odsalaniem siedlisk przez wody opadowe. Ekspansja trzciny stanowi największe zagrożenie dla egzystencji halofitów i z tego względu powinna być ograniczana. Wskazane byłoby również podjęcie działań zmierzających do zwiększenia uwilgotnienia siedlisk słonymi wodami wypływającymi ze źródła.

113-122