Streszczenie: Doświadczenie przeprowadzono w latach 2000–2002 w Katedrze Roślin Ozdobnych AR w Lublinie. Materiał roślinny stanowiły bulwy acidantery dwubarwnej o obwodzie 8–9 cm, które w liczbie 30 sztuk sadzono w drugim tygodniu maja na poletko o powierzchni 1,2 m² na głębokości 8 cm. Zgodnie ze schematem doświadczenia zastosowano: linuron 1,000 kgּha^-1, pendimetalinę 0,990 kgּha^-1 i napropamid 1,500 kgּha^-1 tydzień po sadzeniu bulw badanej rośliny. Następnego dnia część poletek ściółkowano 5 cm warstwą kory sosnowej lub torfu. Doświadczenie obejmowało również kombinację kontrolną, gdzie nie stosowano herbicydów i ściółek, w której ręcznie pielono i kombinację kontrolną z opóźnionym ręcznym pieleniem przeprowadzonym trzy tygodnie później w stosunku do pozostałych poletek. Pod koniec okresu wegetacji wykonano pomiary na 10 roślinach z każdego poletka obejmujące: długość pędu kwiatostanowego, liczbę kwiatów i długość kwiatostanu. Stwierdzono, że linuron, pendimetalina i napropamid nie uszkadzały roślin acidantery dwubarwnej. Zastosowanie linuronu i pendimetaliny korzystnie wpłynęło na liczbę kwiatów (odpowiednio 9,65 i 9,72 szt.· rośl.^-1), długość pędu kwiatostanowego (odpowiednio 102,54 i 101,52 cm) i długość kłosa (odpowiednio 40,14 i 40,28 cm). Ponadto zastosowanie napropamidu dało pozytywne efekty w uzyskaniu większej liczby kwiatów (9,40 szt.· rośl.^-1) i dłuższego kłosa (39,60 cm). Opóźnienie ręcznego pielenia o trzy tygodnie negatywnie wpłynęło na plon i jakość kwiatów badanej rośliny, która wykształciła mniejszą liczbę kwiatów oraz najkrótsze pędy kwiatostanowe i kłosy (odpowiednio 8,41 szt.· rośl.^-1, 96,18 cm i 35,44 cm). Dłuższe pędy kwiatostanowe otrzymano w kombinacjach, gdzie zastosowano korę sosnową i torf jako ściółkę (odpowiednio 100,88 i 100,23 cm) w stosunku do kombinacji w której nie stosowano ściółki (97,96 cm). Nie stwierdzono istotnego wpływu ściółek organicznych na liczbę kwiatów w kłosie i długość kwiatostanu.

37-44