Celem badań było określenie wpływu stopnia rozdrobnienia i zawartości tłuszczu w farszach na dawkę cieplną otrzymywaną podczas pasteryzacji (P) oraz sterylizacji (F) modelowych konserw mięsnych. W pięciu seriach badań wyprodukowano cztery warianty konserw: średnio i drobno rozdrobnione oraz o zmiennym składzie surowcowym. Produkty o mniejszej zawartości tłuszczu – ok. 10% to tzw. konserwy „chude”, natomiast o większej zawartości tłuszczu – ok. 30% to tzw. konserwy „tłuste”. Wyprodukowane konserwy poddawano 40-minutowej obróbce cieplej: pasteryzację prowadzono w temperaturze ok. 100°C, a sterylizację w temperaturze ok. 121°C. W czasie procesów termicznych co 30 sekund mierzono temperaturę w centrum geometrycznym konserw. Na tej podstawie wyliczano dawkę cieplną otrzymaną przez treść konserwy. Niezależnie od rodzaju prowadzonej obróbki termicznej i stopnia rozdrobnienia większe dawki cieplne otrzymywały konserwy o mniejszej zawartości tłuszczu. Wpływ stopnia rozdrobnienia wpływał istotnie na wartość pasteryzacyjną P i sterylizacyjną F w konserwach zarówno „tłustych”, jak i „chudych”. Wyższe wartości tych parametrów uzyskiwały konserwy wyprodukowane z farszów średnio rozdrobnionych niż z kutrowanych.

65-72