Celem pracy była identyfikacja i ocena uwarunkowań rozwoju agroturystyki na obszarze województwa dolnośląskiego, a także analiza możliwości aktywizacji polskiej wsi przez rozwój wypoczynku w gospodarstwach rolnych oraz próba wskazania czynników i mechanizmów zwiększających szanse rozwoju agroturystyki. Badaniami objęto uwarunkowania wewnętrzne (silne i słabe strony regiony) i zewnętrzne (szanse i zagrożenia) oraz planowanie regionalne i miejscowe traktowane jako instrument rozwoju agroturystyki. Waloryzację województwa dolnośląskiego, z wyłączeniem miast wydzielonych, rozwoju agroturystyki przeprowadzono metodą punktową. Analizę uwarunkowań wewnętrznych zakończono odrębną oceną zasobów środowiska przyrodniczo – antropogenicznego i zasobów ekonomiczno – społecznych. Na tej podstawie wskazano 65 gmin w woj. dolnośląskim predysponowanych do rozwoju agroturystyki. Wśród uwarunkowań zewnętrznych największy wpływ na rozwój agroturystyki przypisano sytuacji gospodarczej kraju i uwarunkowaniom prawnym. W celu rozwoju i popularyzacji wypoczynku agroturystycznego należy nadal doskonalić i różnicować ofertę usług, poszukiwać dróg ożywienia gospodarczego gmin, przystosowywać obszar do potrzeb turystów oraz konsekwentnie realizować politykę przestrzenną zapisaną w dokumentach planistycznych.

33-65