Jaja przepiórki japońskiej Faraon inkubowano w ujednoliconych warunkach, poddając jaja krótkotrwałemu (2 godz.) działaniu stałego pola magnetycznego o indukcji 225 mT w przypuszczalnych „punktach krytycznych” embriogenezy dla tego gatunku ptaków tj. 3., 5. i 14. dobie inkubacji. Doświadczenie przeprowadzono dwukrotnie z grupą kontrolną, wykorzystując jaja z dwóch okresów produkcyjnych stada rodzicielskiego – szczytu i końca.Wykazano, że poddanie jaj w okresie inkubacji krótkotrwałemu wpływowi stałego pola magnetycznego wysokiej indukcji 225 mT spowodowało, niewielkie ale widoczne, zmiany w wylęgu. „Szok” magnetyczny zastosowany w 3. dobie inkubacji spowodował niewielkie zmniejszenie zamieralności zarodków w stosunku do innych podgrup oraz niewielkie skrócenie czasu trwania lęgu w grupach jaj z obu okresów użytkowości stada. Analogiczny impuls zastosowany w 5. dobie inkubacji jaj spowodował w obu grupach zasadnicze zwiększenie odsetka embrionów zamarłych, a także istotne opóźnienie lęgu. Czynnik ten działający w 14. dobie inkubacji jaj pochodzących ze szczytu także pogorszył wszystkie analizowane wskaźniki lęgu. Pozytywne oddziaływanie impulsu stałego pola magnetycznego zaobserwowano w 14. dobie lęgu w grupie jaj pochodzących z końcowego okresu użytkowości reprodukcyjnej stada przepiórek

19-26