Badania przeprowadzono w latach 1998–2003 w Gospodarstwie Doświadczalnym w Felinie. Przeprowadzono dwa identyczne doświadczenia polowe: I – w latach 1998–2002 i II – w latach 1999-2003. Celem badań była ocena wpływu roślin stosowanych jako przedplon na wysokość plonu dwóch odmian truskawki: Senga Sengana i Kent. Przed sadzeniem roślin, jak również w trakcie całego cyklu badań, nie stosowano żadnego nawożenia. Przedplony wysiano wiosną w roku 1998 (doświadczenie I) i w r. 1999 (doświadczenie II). Przed przyoraniem przedplonów określono masę części nadziemnych i  resztek pożniwnych oraz określono ich wartości nawozowe. Największą wartością nawozową wykazała się aksamitka, dostarczając do gleby w przeliczeniu na hektar około 150,2 kg azotu, 22,4 kg fosforu, 225,1 kg potasu, 39,9 kg wapnia, 16,6 kg magnezu. Wszystkie użyte w doświadczeniach przedplony wykazały pozytywny wpływ na plonowanie truskawki w porównaniu z czarnym ugorem (kombinacja kontrolna), aczkolwiek najlepsze efekty uzyskano, jeśli zastosowano jako przedplon żyto, aksamitkę lub koniczynę perską. Suma plonów z poletka (z 24 roślinami) wynosiła za 4 lata dla odmiany Senga Sengana od 35,85 kg (czarny ugór) do 41,51 (żyto), co w przeliczeniu na hektar daje odpowiednio: 66,4 i 77,6 tony. W przypadku odmiany Kent suma ta kształtowała się w granicach od 37,51 kg (kontrola) do 45,85 kg (jeśli przedplonem była aksamitka), odpowiednio 69,6 i 84,9 t·ha^-1. Najwyższy plon uzyskano w drugim roku trwania plantacji, w przypadku odmiany Senga Sengana: w granicach od 17,34 kg (czarny ugór) do 19,75 kg (po życie), zaś odmiany Kent od 17,15 kg (po fasoli szparagowej) do 23,52 kg (po aksamitce). W trzecim roku plonowania zebrane plony z roślin odmiany Senga Sengana były średnio niższe o 30,5%, a w czwartym o 65,8%, a odmiany Kent odpowiednio o 34,4 i 68,9%

197-206