Badania przeprowadzono na 11 językach jenotów, obu płci, (Nyctereutes procyonoides).Tkanki pobrane z powierzchni dolnej wierzchołka i powierzchni bocznych trzonu języka badano przy użyciu mikroskopu świetlnego (LM) i mikroskopu elektronowego skaningowego (SEM). Poza tym dokonano analizy morfometrycznej grubości nabłonka. W wyniku przeprowadzonych obserwacji stwierdzono, że nabłonek pokrywający po-wierzchnię dolną wierzchołka i powierzchnie boczne trzonu języka u jenota jest wielowarstwowy płaski nierogowaciejący. Nabłonek tworzy liczne i różnej długości pasma, które wrastają do tkanki łącznej. Blaszka właściwa błony śluzowej języka na badanych obszarach tworzy liczne brodawki łącznotkankowe, które znajdują się pomiędzy pasmami nabłonkowymi. Obserwacje zrębu łącznotkankowego w SEM wykazały, że brodawki łącznotkankowe otaczają zagłębienia powstałe w wyniku wrastania do tkanki łącznej pasm nabłonkowych. Nabłonek pokrywający powierzchnię dolną wierzchołka języka jest grubszy niż na powierzchniach bocznych trzonu języka. Badane cechy nie wykazują różnic statystycz-nych.

67-73