Celem pracy było zbadanie rozwoju sznurów grzybniowych dwóch izolatów Hypholoma fasciculare w glebach leśnych pochodzących drzewostanów z siedlisk BMśw i LMśw. W pierwszym wariancie doświadczenia zasiedlone przez grzybnie segmenty, uzyskane z pędów dębowych o średnicy 2 cm i długości 5 cm, wykładano centralnie na powierzchni gleby umieszczonej w pudełku (26 cm × 18 cm × 6,5 cm). W narożnikach pudełka umieszczano także sterylne segmenty drewna na powierzchni gleby i na głębokości 65 mm. Glebę przykrywano sciołą pobraną z tych samych drzewostanów. W drugim wariancie doświadczenia inokulum zostało umieszczone na głębokości 35 mm, a sterylne segmenty drewna na powierzchni gleby, na głębokości 35 i 65 mm. W kontrolach glebę zastąpiono piaskiem. Każda kombinacja doświadczenia została wykonana w pięciu powtórzeniach. Analizę rozwoju sznurów grzybniowych oraz zasiedlenia drewna przeprowadzono po miesiącu w wariancie I doświadczenia oraz po dwóch, czterech, sześciu i ośmiu tygodniach w wariacie II. Analizowano rozwój sznurów grzybniowych i zasiedlenie drewna przez grzybnię izolatów H. fasciculare. Stwierdzono, że sznury grzybniowe penetrują intensywniej glebę pobraną z LMśw niż z BMśw. Izolaty różniły się także pod względem długości sznurów grzybniowych wytwarzanych w tych samych warunkach glebowych. Natomiast nie stwierdzano różnic w zasiedleniu drewna pomiędzy izolatami w różnych glebach. Pojedyncze różnice wystąpiły po porównaniu kontroli z odpowiednią kombinacją doświadczenia.

5-12