Celem pracy było określenie wpływu różnych stężeń toksyny T-2 i zearalenonu (ZEA) na stan fizjologiczny 4 szczepów drożdży piwowarskich w kluczowych momentach fermentacji brzeczki słodowej. Zastosowano następujące stężenia toksyn: 5, 10 i 15 μg∙ml^-1 (T-2) oraz 5 i 50 μg∙ml^-1 (ZEA). Badano m.in. żywotność i przyrost biomasy drożdży oraz ich siłę zakwaszania. Stwierdzono, że zearalenon wpływał niekorzystnie na proces namnażania i aktywność metaboliczną drożdży w początkowym stadium fermentacji i przy najwyższym stężeniu, tj. 50 μg∙ml^-1. Toksyna T-2 wykazała silniejsze oddziaływanie we wszystkich fazach fermentacji obniżając żywotność drożdży i siłę zakwaszania. Przy stężeniu 15 μg∙ml^-1 hamowała ona przyrost biomasy szczepów S.ca. 13 i S.c. 46.

3-12