Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Piscaria
(Rybactwo) 6 (1) 2007
Tytuł
WYSTĘPOWANIE SYNDROMU M74 U OSOBNIKÓW ŁOSOSIA ATLANTYCKIEGO (Salmo salar L.) WCHODZĄCYCH NA TARŁO DO RZEK POLSKI I HODOWANYCH W WODZIE SŁODKIEJ)
Autor
Słowa kluczowe
ikry, karotenoidy, łosoś atlantycki, Salmo salar, syndrom M74
Streszczenie
Badano występowanie syndromu M74 u samic łososia atlantyckiego Salmo salar L. dwóch populacji wchodzących na tarło do rzek Polski w 2004 roku (rzeka Wieprza w miejscowości Darłowo i rzeka Wisła w miejscowości Świbno) oraz hodowanych w wodzie słodkiej w stawach w miejscowości Miastko, zaopatrywanych w wodę z rzeki Studnicy, dopływu Wieprzy. Ogółem przebadano ikrę pobraną od 218 samic, w tym 80 samic z miejscowości Darłowo, 66 – z mmiejscowości Świbno oraz 72 – z miejscowości Miastko. Badana ikra pod względem koloru, według czterostopniowej skali Szwedzkiego Instytutu Badań Ryb Łososiowatych w Alvkarleby, należała do trzech grup: żółtej (u 36 samic), żółto-pomarańczowej (u 155 samic) i pomarańczowej (u 27 samic), brak było ikry koloru ciemnopomarańczowego. Obecność syndromu M74 u samicy łososia ustalano stosując metodę porównawczą zawartości w ikrze czerwonych (astaksantyna, kantaksantyna) oraz żółtych (luteina, zeaksantyna) karotenoidów. U gatunków samic z rodzaju Salmo z syndromem M74 zawartość czerwonych karotenoidów w ikrze jest zawsze poniżej 2,220 μg·g-1 surowej masy ikry [Pettersson, Lignell 1999; Czeczuga et al. 2005 a]. Występujące w ikrze karotenoidy oznaczano stosując chromatografię kolumnową (CC), cienkowarstwową (TLC) oraz wysokosprawną chromatografię cieczową (HPLC). W badanej ikrze stwierdzono występowanie 15 karotenoidów: P-karoten, P-kryptoksantyna, neotksantyna, luteina, 3'-epiluteina, tunaksantyna, zeaksantyna, anteraksantyna, deepoksyneoksantyna, mutatoksantyna, 3'-hydroksyechinenon, a-doradeksantyna, adoniksantyna, kantaksantyna oraz astaksantyna. Ogólna zawartość karotenoidów w badanej ikrze wahała się od 5,426 do 8,196 μg·g-1 surowej masy ikry (średnio 6,374 μg·g-1 s.m.i.). Czerwone karotenoidy dominowały w ikrze koloru pomarańczowego i żółto-pomarańczowego, żółte zaś w ikrze koloru żółtego. Zawartość czerwonych karotenoidów w ikrze koloru żółtego wahała się od 0,982 do 2,015 μg·g-1 s.m.i., średnio 1,824 μg·g-1 s.m.i., żółtych zaś od 2,802 do 3,604 μg·g-1 s.m.i., średnio 3,118 μg·g-1 s.m.i. Stosunek czerwonych karotenoidów do żółtych w ikrze koloru żółtego wynosił 0,58. Zatem obecność syndromu M74 stwierdzono ogółem u 36 samic Salmo salar L. co stanowi 16,5% badanych samic. Jeśli chodzi o poszczególne populacje, to wśród samic z rzeki Wieprzy syndrom M74 wystąpił u 18 samic (22,5%), z rzeki Wisły – u 9 (13,6%) i hodowanych w stawach – także u 9 samic (12,5 %).
Strony
3-14
Cytowanie
Pełny tekst