Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Architectura
(Budownictwo) 6 (1) 2007     ISSN: 1644-0633
Tytuł
BETON SAMOZAGĘSZCZALNY – MOŻLIWOŚCI ZASTOSOWANIA W INFRASTRUKTURZE WSI
Autor
Jacek Mądrawski, Daniel Zawal
Słowa kluczowe
beton samozagęszczalny BSZ (SCC), dobór kruszywa, punkt piaskowy, chińska metoda ustalania składu BSZ (SCC), popiół lotny
Streszczenie
Beton samozagęszczalny, coraz bardziej popularny w krajach zachodnich, USA oraz Japonii, jest uznawany za materiał przyszłościowy. Stosowany już dziś dość powszechnie w obiektach inżynierskich (elementy gęsto zbrojone, fundamenty i filary mostowe, płyty, zbiorniki, prefabrykacja), może znaleźć zastosowanie również w szeroko pojętej infrastrukturze wsi. Przemawia za tym wiele jego korzystnych cech zarówno na etapie mieszanki betonowej (wyeliminowanie zagęszczania wibracyjnego), jak i betonu stwardniałego (duża wytrzymałość). Coraz częściej mówi się również o korzyściach ekonomicznych. Wyeliminowanie etapu zagęszczania osiąga się poprzez odpowiedni dobór składników i zastosowanie wysokoefektywnego kompatybilnego z cementem super plastyfikatora oraz dodatków mineralnych, takich jak popiół lotny czy mikro krzemionka. Ważnym aspektem jest również dobór kruszywa, które jest składnikiem najbardziej zmiennym (w zależności od miejsca, z którego je uzyskano). Opracowanie odpowiednich procedur doboru stosu okruchowego okazuje się kluczowe dla uzyskania betonu posiadającego, oprócz dobrych cech technologicznych i jakościowych, również walory ekonomiczne. W wyniku badań laboratoryjnych otrzymano kilka gotowych receptur mieszanek opracowanych dla różnych kompozycji kruszywa.
Strony
11-21
Cytowanie
Mądrawski, J., Zawal, D. (2007). BETON SAMOZAGĘSZCZALNY – MOŻLIWOŚCI ZASTOSOWANIA W INFRASTRUKTURZE WSI. Acta Sci. Pol. Architectura, 6(1), 11-21.
Pełny tekst