Przedmiotem badań był ekstrakt etanolowy herbaty zielonej, poddany różnym procesom oczyszczania: za pomocą węgla aktywnego, ziemi bielącej, mieszaniny wody, acetonu i kwasu octowego przed i po uprzednim odtłuszczeniu próby heksanem. W otrzymanych ekstraktach oznaczono eksperymentalnie zawartość polifenoli ogółem, aktywność przeciwutleniającą w układzie zemulgowanego kwasu linolowego oraz zdolność zmiatania rodnika DPPH^•. Największą zawartością polifenoli ogółem charakteryzował się ekstrakt oczyszczony z użyciem ziemi bielącej, natomiast najmniejszą – z wykorzystaniem mieszaniny rozpuszczalników. W dalszym etapie badań określono aktywność przeciwutleniającą ekstraktów w układzie zemulgowanego kwasu linolowego, gdzie najwyższym współczynnikiem ochronnym, a tym samym największą aktywnością przeciwutleniającą, charakteryzował się ekstrakt oczyszczony za pomocą węgla aktywnego oraz mieszaniny rozpuszczalników. W układach z wolnym rodnikiem DPPH^• największe zdolności zmiatania tego rodnika stwierdzono dla prób oczyszczonych z użyciem mieszaniny rozpuszczalników, pozostałe próby wykazywały zbliżoną aktywność. Na podstawie badań stwierdzono, że procesy oczyszczania ekstraktów roślinnych przyczyniły się do zmniejszenia zawartości polifenoli ogółem, jednakże bez obniżenia ich aktywności przeciwutleniającej.

41-48