Celem niniejszej pracy było określenie wpływu treningu wyścigowego na wielkość wybranych wskaźników biochemicznych krwi i częstotliwość skurczów serca (HR) u kłusaków w wieku poniżej dwóch lat, w porównaniu z końmi starszymi. Obserwacją objęto 39 koni rasy kłusak francuski w wieku od ok. 21 miesięcy do 6 lat, podzielonych na 3 grupy wiekowe. Podczas badań konie pokonywały kłusem dystans ok. 15 km ze średnią prędkością 4,0-6,2 m·s^-1. Krew do badań pobierano z żyły szyjnej zewnętrznej trzykrotnie: w spoczynku, tuż po powrocie koni z toru i 30 minut później. We krwi pełnej oznaczano stężenie hemoglobiny (Hb) i kwasu mlekowego (LA), a w osoczu poziom glukozy (Glc), glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych (WKT), kwasu moczowego (UA) i białka całkowitego (Bc) oraz aktywność dehydrogenazy mleczanowej (LDH). Prędkość (V) i HR rejestrowano przy użyciu telemetrycznych urządzeń typu Polar. W grupie najmłodszych koni odnotowano najniższe stężenie Hb we krwi i najwyższe Glc w osoczu krwi pobieranej w spoczynku, największe z obserwowanych wzrosty poziomu Bc i LDH podczas treningów, a także przedłużone utrzymywanie się podwyższonych wartości Hb, Bc i LDH po wysiłku. W kolejnych grupach kłusaków stężenie Hb we krwi oznaczane w spoczynku było istotnie wyższe, niż w grupie roczniaków. Stężenie glicerolu i WKT w osoczu oznaczane po wysiłku u koni trzyletnich i starszych było istotnie niższe, niż w grupie najmłodszych zwierząt. Organizm koni w wieku poniżej dwóch lat nie był w pełni przygotowany do obciążeń związanych z prowadzonym treningiem.

15-24