Do badań użyto 10 języków lisa srebrzystego (Vulpes vulpes fulva). Materiał pochodził od zwierząt obu płci i został pobrany po ich uboju. Tkanki pobrane z powierzchni dolnej wierzchołka i powierzchni bocznych trzonu języka badano za pomocą mikroskopu świetlnego. Poza tym dokonano analizy morfometrycznej grubości nabłonka. W wyniku przeprowadzonych obserwacji stwierdzono, że powierzchnia błony śluzowej na wierzchołku języka jest pofałdowana, natomiast na trzonie jest gładka. Nabłonek pokrywający powierzchnię dolną wierzchołka i powierzchnie boczne trzonu języka u lisa srebrzystego jest wielowarstwowy płaski nierogowaciejący. Nabłonek tworzy liczne i różnej długości pasma, które wrastają do tkanki łącznej. Nabłonek pokrywający powierzchnię dolną wierzchołka języka jest grubszy niż na powierzchniach bocznych trzonu języka. Badane cechy nie wykazują różnic staty-stycznych. Blaszka właściwa błony śluzowej języka tworzy liczne brodawki łącznotkankowe, które znajdują się pomiędzy pasmami nabłonkowymi. Włókna sprężyste rozmieszczone są głównie poprzecznie do osi długiej języka.

63-68