Celem pracy było określenie optymalnej częstotliwości żywienia narybku jesiennego karpia (K-1) zimowanego w sadzach w wodzie pochłodniczej. Materiał obsadowy stanowiły ryby o średniej masie jednostkowej 163±20 g chowane w obsadzie 200 szt. sadz-1, tj. 100 szt. m-3 wody. W doświadczeniu użyto wysokoenergetycznej ekstrudowanej mieszanki “Dan-Ex 4,85”, którą skarmiano: codziennie, co 2, 3 i 4 dni, w dawce stanowiącej 1% masy ryb. W celu określenia etapowych przyrostów masy i wielkości współczynnika pokarmowego wszystkie ryby ważono co  12 dni. Po okresie zimowania (25.10.1997 – 01.04.1998) w kolejnych 28 dniach podchowu (01.-29.04.1998) ryby we wszystkich wariantach żywiono codziennie tą samą paszą w dawce 1% masy ryb. Miało ono na celu sprawdzenie wpływu różnej częstotliwości żywienia zimowanego narybku karpi na przyrost masy i inne wskaźniki jego chowu w okresie wiosennym. W czasie doświadczenia średnia dobowa temperatura wody pochłodniczej wynosiła 12,9°C, a jej wartości skrajne 6,8 i 24,9°C. Średnia zawartość tlenu w wodzie utrzymywała się na wysokim poziomie 9,9 mg dm-3, a w okresie wiosennym wzrastała nawet do 14,6 mg dm-3, zaś odczyn wody w czasie badań zmieniał się w zakresie 7,0-10,2, przy średniej wartości 8,0 pH. Badania wykazały wyraźny wpływ częstotliwości karmienia na wielkość przyrostów masy oraz skład chemiczny ciała karpi tak w okresie zimowania, jak i chowie wiosennym. Ogólne przyrosty masy (TG) u ryb karmionych co 4 dni (wariant D) wynosiły 65,1%, a ryb żywionych codziennie 144% (wariant A). Ponadto w wariancie A zawartość lipidów w ciele ryb wzrosła z początkowych 14,9 do 19,4 %, a w wariancie D obniżyła się do 13,0%. W okresie zimowania najbardziej racjonalne okazało się żywienie ryb co 3 dni. W pierwszych dwóch tygodniach okresu wiosennego u ryb nie żywionych codziennie stwierdzono zjawisko wzrostu kompensacyjnego.

21-28