Celem badań była ocena eksterieru konia huculskiego na podstawie wskaźników: kościstości, obwodu klatki piersiowej, długości tułowia (większej), długości tułowia (mniejszej), szerokości piersi oraz krępości. Badania zostały przeprowadzone na 341 koniach huculskich różnej płci i wieku, które zakwalifikowano do 6 grup wiekowych. Na każdym osobniku dokonano pomiaru wysokości w kłębie, obwodu klatki piersiowej, obwodu śródręcza, skośnej długości tułowia (większej) oraz skośnej długości tułowia (mniejszej). Uzyskane wartości w odpowiednich grupach poddano analizie statystycznej obliczając średnią arytmetyczną, minimum, maksimum i odchylenie standardowe, które w dalszej analizie posłużyły do obliczenia poszczególnych wskaźników. Proporcje budowy ciała, określone na podstawie niektórych wskaźników są typowe dla typu pogrubionego i pociągowego koni huculskich. W nielicznych przypadkach wykazują one cechy zbliżone do koni ras szlachetnych.

49-64