Celem badań było określenie przydatności mieszanek doświadczalnych w żywieniu jesiotra syberyjskiego. W przeprowadzonym teście wzrostowym materiałem doświadczalnym był narybek jesiotra syberyjskiego o średniej masie jednostkowej 3,59 g·szt-1. Badania przeprowadzono w warunkach kontrolowanych - w hali akwaryjnej, w basenach przepływowych o pojemności 60 l. Obsadę jednego basenu stanowiło 12 osobników ryb. Doświadczenie żywieniowe trwało 50 dni, w okresie od 08.05. do 26.06.2000 roku. W badaniach oceniono możliwości substytuowania mączki rybnej białkiem ziemniaczanym na różnych poziomach (0, 7, 14, 21, 28 i 35%). Do upostaciowania mieszanek doświadczalnych przygotowanych jako diety izoazotowe i izokaloryczne, wykorzystana została metoda obróbki barotermicznej, tj. ekstruzja. Pasze doświadczalne oceniano na podstawie cech fizycznych i chemicznych. Ponadto w mieszankach oznaczono skład aminokwasowy białka oraz profil kwasów tłuszczowych w lipidach. Do oceny końcowych wyników testów żywieniowych wykorzystane zostały następujące wskaźniki efektywności chowu: współczynnik pokarmowy (FCR), średni dobowy przyrost średniej masy jednostkowej (SGR), wskaźnik retencji białka paszowego (aNPU) oraz współczynnik wydajności wzrostowej białka (PER). Podstawę wnioskowania stanowiła analiza statystyczna przeprowadzona w oparciu o procedury pakietu statystycznego SAS. Uzyskane wyniki badań wykazały jednoznacznie, że białko ziemniaczane nie jest przydatne w formułowaniu pełnoporcjowych pasz narybkowych dla jesiotra syberyjskiego. Okazało się, że wraz ze wzrostem udziału tego składnika w mieszankach, pogarszało się wyraźnie wykorzystanie pasz doświadczalnych, co wyrażało się bardzo niskimi przyrostami mas ryb. Dodatek białka ziemniaczanego powyżej 21% powodował występowanie zaburzeń procesów trawiennych u ryb, a w konsekwencji ich zwiększoną śmiertelność.

73-84