Celem badań była ocena stanu zdrowotnego samic i samców stada podstawowego ferm lisów polarnych położonych w województwach zachodniopomorskim oraz pomorskim. Wymazy z pochwy i worka napletkowego do badań bakteriologicznych pobrano w styczniu i lutym przed sezonem rozrodczym. Miana przeciwciał przeciwko parwowirusowi określano testem zahamowania hemaglutynacji. Kał do badań parazytologicznych pobrano w lipcu oraz w grudniu przy uboju na skóry. W wymazach stwierdzono obecność między innymi gronkowca złocistego Staphylococcus aureus, pałeczki ropy błękitnej Pseudomonas aeroginosa, paciorkowców Streptococcus sp., E. coli, histerii, chlamydii, grzybów z rodziny Cryptococcaceae oraz pasożytów: Toxocara canis, Toxocara leonina, Uncinaria stenocephala, Taenia sp., Echinococcus perfoliatus. Badania serologiczne wykazały w 38% próbach występowanie przeciwciał przeciw parwowirozie, przy czym miano przeciwciał wahało się od 20 do >1280.

15-24