Wiadomo jest, że kontakt roztworu nadtlenku wodoru – wody utlenionej (H₂O₂) z otwartą żywą tkanką lub jej osoczem na przykład po zranieniach skóry powoduje natychmiast gwałtowną reakcję przebiegającą z uwalnianiem się tlenu, co obserwowane jest jako obfite tworzenie się piany. Faktem jest, że zdrowy róg kopytowy koni, racic u bydła, świń i innych gatunków zwierząt, ale i paznokcie u ludzi stanowią wyjątkowo odporny materiał posiadający mocne mechaniczne połączenie z otaczającymi tkankami. Takie połączenie pomiędzy twardym rogiem kopytowym i delikatnymi, miękkimi tkankami palca w regionie obwódki (limbus) oraz krawędzi grzbietowej ściany puszki rogowej (margo dorsalis) stanowi delikatną, żywą warstwę. Zewnętrznie używano 3-procento-wego roztworu wody utlenionej na zdrowe, nieuszkodzone wytwory rogowe palców u różnych gatunków ssaków w celu ustalenia obecności, przebiegu i stopnia wrażliwości dermo-epidermalnych tkanek w tym regionie. Pozytywne reakcje niektórych miejsc anatomicznych zdrowych palców u koni, bydła i człowieka widoczne jako zewnętrzne tworzenie się piany zaraz po potraktowaniu wodą utlenioną – opisywano i dokumentowano fotograficznie. Obserwowane, powtarzające się, każdorazowo reakcje wyłącznie w regionie limbus – margo wykazane na większej liczbie osobników potwierdziło obecność delikatnego „żywego – otwartego” połączenia tkanek. Połączenie rogu z sąsiadującymi tkankami, choć silne mechanicznie, jawi się jednak jako słabe pod względem biologicznym (jako półotwarta żywa tkanka wrażliwa na H₂O₂); może stanowić potencjalną drogę infekcji dla wielu drobnoustrojów, które w efekcie powodują choroby racic i kopyt przebiegające z kulawizną, co w przypadku bydła stanowi duży problem w fermach. To wątłe z punktu widzenia biologicznego połączenie zdrowego rogu racicowego może mieć ważny wpływ w etiologii powstawania przypadków dermatitis digitalis u bydła i innych zakażeń w tej okolicy, szczególnie w fermach gdzie środowiskowe, żywieniowe, techniczne i higieniczne warunki są słabe.

33-39